Ben martıların kanatlarını onardım
dün gece
denizi yamadım
bir köprü yaptım
akıldan gönüle
hani neredeyse
Karanlıktı
yakamozlar çeldi aklımı
denize boyandım
aya soyundum..
Yıldızlar doğurdum sana
Ben karanlığın anısıyım
aydınlık günlerden
gülen gözlere
sis
Ben karanlığın kuyusuyum
Herkes aynı ölçüde üzebiliyordu beni
birinciliği
en çok sevdiğime verdim...
Sen öyle bir kadındın…
Ne zaman seni düşünsem
sonbahar gelir aklıma
kirpiklerinde gölge
gözlerinde bulut
Kimi gönüllerin kapısı hüzün kapısıdır…
Girersin hüzün karşılar
Gidersin hüzün uğurlar..
4 Kasım 2005
Eğer bir gün gidersen...
Yokluğuna çabuk alışayım diye
yardım et bana biraz
Varlığına çok alıştırma...
Kurtulmalı senden
bu yürek değil belki
ama bu akıl
kurtulmalı
hayata kaçmalı
yeniden
Orada duruyorsun öylece
buzdan narin bir heykel gibi
dokunsam eriyeceksin
geride kalan
pür gözyaşı...
Yıkandım
Arındım
Boğazın serin sularında dün
Üşüdüm
Örttü yüreğimin soğuğunu Kız Kulesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!