Gözleri mahmurlu bir sabahın cemâlîni,
Baharın ey Sükût-ı hüzn-eseri,
Tâ öteden,
Gam-ı ervâhı vecde da'vet eder.
Gölgelerin bûse-i huzû eseri.
Dağın,
Suskunluğunu dinliyor
Yüreğim...
Huzura uyanmak gibi!
Çıplak ağaçların,
Yorgun musun koca Dünya!
Rengin solmuş, saçların ağarmış,
Belin de bükülmüş,
Ah o gözlerin bile ıslanmış.
Hani derler ya!
Bir acı kahve,
Dilrûbâ olur kimi geceler,
Şair'in kelamlarını heceler,
Ay yüzlü bir kadına benzer,
Ah o gözleri buğulu şiirler!
Aşk'a seyyah olur,
Leylâ'sı kayıp dizeler...!
Ey gözlerini şiir bildiğim sevgili!
Sol yanında sürgün et beni
Dudakların yaksın tenimi
Vuslata beş kala savur küllerimi
Ah benim aşk-ı kıyametim!
Kollarında bir bûsenle öleyim,
Yüreklere çiçek ekmeli,
Koksun lavanta, hanımeli
Yol kalpten kalbe gideli
Gül bakışlar gamzeli...
En sevgili, ey sevgili!
Misk'ü amber kokun sürülü,
On bir ayın sultanı'na,
Rahmet ve mağfiretin aşkı'na,
Sen hep kal kalbimizin yâdında.
Gül kokulu sevgili,
Ey gülüşü gülden güzel Gün!
Yüzüne Ay'ın bakışları mı değmiş
Geceden!
Şahanesin,
Şehrin en güzel caddesi gibisin
Yeni doğmuş bir bebeğin nefesisin
Gün Aydı,
Saçlarından üç beş damla sızarak
Ellerime, parmaklarıma, bakışlarıma
Avuç içlerimden öptü susarak
Gün Aydı,
Bir şiir kasabasında gönlüm,
Uzaklar da bir yerde...
Güz masalı gibiyim.
Dokunduğum her ağaç inliyor,
Topladığım her yaprak ağlıyor,
Bir ayrılık senfonisi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!