1-
Bir veda değildi. Kendi içimden, kendi kendime gidişlerimin ışığında sürüklenişim. Sonu çıkmazlara varan yürüyüşler, sonu gelmez imgelem uçurumlarına dalışlarım. Hangi mısrada dokunsam ellerinin sıcaklığıyla irkilişlerim.
Laf olsun diye yazmayı istedikçe; yazılan her lafın sarsıcılığıyla bir daha ölüyordum. Tarifi yoktu yazdıklarımın, tarifin yoktu. Her kelime ateşti, oktu yüreğime saplanıp dağlayan...
Kolaydı gitmiş olana gitmek
Zordu gitmiş olanı döner diye beklemek
2-
Günler geçip gitti
Günler hüznü içine katıp
Sancısını büyüterek
Geçmişinden kopmuşluğuyla
Hatıra defterlerine karalanmış birkaç satır
3-
Bazı insanlar çok severdi az sevilirdi.
Anlaşılmayı beklemeksizin, tutkularına esir düşmüşlüklerinle sevmeye devam ederlerdi.
4-
Ve sonra bir rüzgâr esti
Savurup götürüşüyle bizliği
Ve sonra yürüdüğümüz yollar değildi
Yüreğimizin yanışlarına tanıklık eden
Ve sonra çok şey değişti
5-
Yüreğinin içinde taşıdığın sessizliğin var. Kimselerin duymadığı çığlıklar atan. Yalnızlığının gölgelediği korkularından arınışlarında gizlidir senliğinin sesleri, sadece senin duyabildiğin…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 20.4.2015 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/20/siirdiler-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!