Sigaralı Adam Şiiri - Göktuğ Ziya Özyürek

Cebindeki gazı yarım çakmağı usulca alıp
ivedilikle dudağında beklettiği sigarayı yaktı.
Bu acıya deva olmaz ne para ne de mansıp;
Bu acı: içinde milyonların yattığı bir bataktı.

İki parmağının arasında sıkıştırdığı sigara
Ona iki hayat arasındaki kendisini hatırlatıyordu.
Elbet ona da azrail denen melek uğrar bir ara
Bunun farkına vara vara tasasını içine atıyordu.

Sigarasının dumanını içine derin derin çekiyordu,
Sanki azrailin gelip kendisini de almasını istiyordu.
İlçedeki sarhoşlar gibi bir sağa bir sola sekiyordu,
Kan kusuyordu ama kızılcık şerbeti içtim diyordu.

"Dostum" dediği adamlar acısını andığında
Buruk yüreğindeki taze sancı çağlıyordu.
Dostlarınca her omzu sıvazlandığında,
Bir damla yaş düşürmeden ağlıyordu.

Sanki sigara derdine deva olacak gibiydi,
Ağlamamak, erkekliğe reva olacak gibiydi.
Fakat sigara deva, ağlamamak reva olamadı,
Müptelası olduğu sigaradan bir fayda bulamadı.
Günlerce hem dışından hem içinden ağladı
Ama yarasına derman bulamadı sigaralı adam.