Yıpranmış tırnaklar, tırmalamadan.
Mücadele kolay değil gibi sanki.
Bir istasyondan kalkar gibi çalıyor,
Çarpıyor, buharlı gibi kazanlı tren.
Kalp işte sıcak.
Usul usul almaya devam ediyor,
Çalınan zamanları.
Kimse dönüpte ne yapıyorsun demez,
Yırtıkta olsa gömleğin veya düğmesiz,
Islandıktan sonra neye yarar.
Kalp işte sıcak.
Gecede soğusada beden, yine düşün olacak.
Onunla olmak.
Perde kapanmadan, duvarlardaki gölgeler,
Ve yukardan kayan bir yığın ışıkla.
Derin derin iç çekme, biliyorsun,
Kalp sıcak işte.
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 16:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rauf Tankal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/01/sicak-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!