Seni çok öz’ledim
Seni öyle çok öz’ledim
Seni öz’ledim öyle çok
Seni öz’ledim.
Sonra sen gidince…
Havaya sıkılmış iki parfüm gibi
Karıştı ruhlarımız
Tanrıya ulaşmış gibi
Sanki hiç olmamış gibi.
Zaten hep varmış gibi.
Bizmiş gibi.
Bir telaş bir kalabalık
Gel! Diye bağırıyor turfandacı
Domatese gel! Patlıcana gel!
Yarım elma gönül ama diyor beriki
Ah teyzem olur mu o fiyata giyisi!
Seç karıştır ayırcı da açmış tezgâhını
Gözlerin… Bir ülkeyi feth eder gibi…
Gözlerin… Bir ömrü geride bırakır gibi…
Beni benden alır gibi…
Koparır gibi…
Sanki sever gibi…
Gözlerin…
Çok sesli az sessiz diyarlarda sevdim seni,
Sevdim seni bir tek ben duydum seni,
Ben duydum bir tek seni…
Sevdim ben bir tek seni…
Sensizliğin arkasına gizlenmişken benliğim
Gözlerim biçare hep seni arar
Yalnızlık arkadaş olmuşken cana
Yüreğim hep sana hep sana ağlar
Gül yüzün, gözlerin, masum bakışlar
Güneş doğmazsa kuşlar mı öter
Sevmek kavuşmaksa ayrılık keder
Ben sensizim sen de bensiz
Unutulmayacak olansa
Seninle geçen yaşanmamış günler…
Sev! Dedi Tanrı, çok sev…
Âdem’le Havva düşmüştü ya yeryüzüne
İşte o senin Âdemin.
İşte o senin Havva’n dedi Tanrı
Elmayı yerken birlikte günaha girdiğin.
Asırlarca şefaatini beklediğin.
Ben bir küçük sevda çiçeği
Yaprakları; seviyor, sevmiyor
Ben bir küçük kız çocuğu
Senle seviyor, sensiz sevmiyor
Ben bir ırmak senle akan
Ben Leyla, ben Şirin
Ben gerçekten sev-idim.
Sevmenin kendisi idim.
Çok demlenmiş aşk idim.
Aşktan öte kor idim.
Ben gerçekten sen idim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!