Artık zaman geldi
Hissediyorum
Düşen göz kapaklarımı zorluyorum
Son bir defa ki;
Göreyim diye şu zalim dünyayı
Son bir defa düşünüyorum
Ve sonra…
Ve sonra bir küçük kelebeğin kanat çırpışıyla savruldu her şey…
Üst baş pul ve etraf sessizlik…
Tam o anda… İşte tam o anda yok oldu dünya…
İki çift göz kaldık geriye…
Siyah ve mai…
Sigaranın külü gibi rengin;
Gri ve dağınık…
Tıpkı içimdeki sen gibi;
Bir uyur bir uyanık…
Sigaranın külü gibi hayat;
Uçuk ve kaçık…
Sen yaşadığını sanıyorsun
Değil mi kuru yaprak?
Rüzgâr savururken seni
Özgürsün sanıyorsun belki de
Ama hissedemiyorsun
Bağlanmıyorsun, sevemiyorsun
Çiçek olsan dalında güzelsin
Çakıl olsan toprakta
Ateş olsan közünle güzelsin
Yürek olsan canımda
Sevdiğim her şeyinle kal hep yanımda
Çünkü nefesimsin her soluğumda.
Gülmeyi öğretme bana
Hep ağlayacağım
Yaşamayı öğretme bana
Hep ölü kalacağım
Sevmeyi öğretme bana
Nefret dolu olacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!