Kirlendi "Aşk", zalimlerce kutsandığında...
Cellatlar, Aşk'ı çarmıha germiş, tapınmakta...
Sızarken kanı, bedenimin çıplaklığında,
Ruhum elem yollarında sürünmekte...
Bir tatlı düş kurarken Zeytin Bahçeleri'nde
*
Hevâdan göğe yükselsin bugün rûh
Ki kalb aynasında parlasın o nûh
*
Silinsin nefsimin paslı perdesi
Tecellî bulsun içimde kudsî sesi
*
Ey insan, aradığın sinyali bulamazsın internette,
Kalbinin çektiği “bağlantı” Rahmân’dandır elbette.
Ne “like” tesellî eder, ne “paylaş” huzur verir,
Gerçek sevda, gönlün “offline” kaldığı yerde.
Biz, nefsimizi terbiye ederek irfan yolunda yürüdük,
Sessiz kaldık hâlimiz böyle bizim.
Gece karanlığında rehber olan ay ışığı,
Bize yol gösterir, dîdârımız böyle bizim.
Yollar Uzun, Yolcu Durmaz
Gündüz Güneş, Gece Ayaz
Yolculukta Mola Esas
Otur Dinlen Sen De Biraz
Yanlış Yola Sapma Gönül
Çıkmalı insan bazen gerçeğin sığ sularından
Umudun tehlikeli boyutlarında yüzmenin dayanılmaz hafifliğiyle yaşamalı
Serkeş bir ruhla
Cevapsız duaların ardından mezarlar kazmak yerine
Bir mum daha yakmalı karanlığa
Sevgi ekmeli kanayan yanlara
Yağmurlar yağıyor yangınlarıma
Küllerimi tutuşturan
Gözlerimde ağladıkça harlanan
Sildikçe artan yalnızlıklar
Hicranlar düşüyor sevdalarıma
Mumyalanmış bedenlerden haz duyar,
Çürümüş bir zihniyetten hayr umar,
Mevlasız muhabbetlerden aşk umar,
Ebleh, zâtını hâşâ Züleyha görür.
Boğazına kul hakkından sarf yapar,
Söylesene Sevgili, yüreğindeki hazineleri taşımaya hangi kelimeler layıktı
Hangi kelimeler çarpıldı kalbinin gölgesinde
Nasıl dayanabildi cılız kelimeler
Yüreğindeki paha biçilemezlere
Hangi sözcükler kıymetli acılarının altında ezildi
Hangileri mutluluklarını yansıtmanın ulviliğine ulaştı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!