Seyfet Bozçalı Şiirleri - Şair Seyfet Bo ...

Olur olmaz yerde ortaya çıkar,
Sorulmadan ortalara laf atar,
Birisinden alır,öbürüne satar,
Hep ortada olur bu zevzek adam...

Hep konuşur,daima az düşünür,

Hakka ve hakikate itaatta var sevgi,
Sabır, şükür, tevekkül, bağlılıkta var sevgi.
Vakar, haya, tevazu, adalette var sevgi,
Severnlerle büyüyen sevgi selidir sevgi...

İnanan, inanmayan insana yoldur sevgi,

Bir kuru tohumdum şimdi yeşerdim
toprak oldun, güneş oldun, su oldun
Hayat verdin şu hüzünlü gönlüme,
Umut oldun sevgi oldun can oldun

Senle çıktım karanlıktan ışığa

Kolayına kaçarız, günü gün etmek için,
Renkten,renge döneriz az bir menfaat için,
Öldürürüz,ölürüz bir lokma ekmek için,
İnsan gibi yaşayıp,zoru başarmak lazım...

Şehidin kanından almış rengini,
Al yıldızda bulmuş ancak dengini.
Haşmetiyle doldurarak engini,
Birlikte anılır bayrakla güller...

Biri vatanımın kızıl süsüdür,

Ruhumun derinliklerinde senin sevgin yüklenmeli,
Tek istediğim sana layık bir kul olmaktı.
Rahim ismin anınca ferahlıyor yüreğim,
Ruhumun karlarını eritip, coşkun sellere dönüşmeli...

Suç benim,günah benim işte eşiğindeğim,

Yıllardır çalkanır,durur Vatanım,
Bizi bize düşman eden utansın.
Nifak tohumları sarmış dört yanı,
Olanlara göz yumanlar utansın...

Yalanla dolanla devlet soyanlar,

Yalnızca yaşamayan,yalnızlığı bilemez,
Kimseyle konuşamaz,ağlar lakin gülemez,
Dostluğu,düşmanlığı yaşayamaz,göremez,
Yalnız olan Rabbim'dir,başkasını diğemez...

26.03.2006

Sokakta soyuluruz,görende dur demiyor.
Artık bana necilik kanımıza işledi.
Koca bir münibüste bir cepçi iş başında,
Tüm yolcular görüyor,kimsede dur demiyor...

Bir market soyuluyor,bir insan dövülüyor.

Kaç yıl oldu bu ayrılık yetmez mi?
Göz yaşlarım pınar oldu dön gayrı.
Kızın,oğlun artık yetişkin oldu,
Beni suçlu biliyorlar dön gayrı.

Hem analık,hem babalık şaşırdım,