Seyfet Bozçalı Şiirleri - Şair Seyfet Bo ...

Küçükten tanırım seni,
o zamandan aç gözlüsün.
Aklın almış Dünya malı,
onun için hiç doymazsın..

İçinde kazanma hırsı,

Dünyanın kapısından giriyor çıplak ve aç! ...
O'nu sarmalayacak şefkatli kola muhtaç.
Gelde fani alemde, yaşamda ara ilaç,
Üç metrelik bir bez al,tekrar ötelere göç...
19.12.2006 Gebze

Gül üstünde bülbül oldum şakıdım,
Sevdaları ilmik,ilmik dokudum,
Hakkın kelamını sevdim okudum
Gönlümün teline vurdum, ağladım...

Hak'kın divanında coşan erlere,

Birazcık tevazu,bir gülümseme,
İnsanları sevme ve önemseme,
Tatlı bir söz ile gönül besleme,
Alçak gönüllülük sizce zormudur? ...

Doğru yolda,doğruluğu isteme,

Dost dediğin dostu ile yoldaştır
Belki arkadaştır belki kardeştir
Belki ana baba belki de eştir
Dost dediğin kolay bulunmuyor ki...

Dostluk insanlarda gönül bağıdır

Ağla,ağlamak gülmekten kolaydır.
Duygu işidir,yürek işidir ağlamak.
Yüreksizler beceremez ağlamayı,
Gülmeyi alışkanlık haline getirenler,
Becermelidir ağlamayı...

Güneş batar vakit akşam olunca,
Her kes sıcak yuvasına dönünce,
Bense burda,
bir başıma kalınca
Gurbet denen bu yerde...
Özlemin ateş olur,yangınlara döner...

Ömür tezgahında halı dokudum
İplik iplik nakışında adın var.
Sevda dolu nice kitap okudum,
Cümlesinde,sayfasında adın var...

Öz suyusun kalp denen bu şişenin

İnsanlığa yararsız anlamsız bir sözcüktür.
Gerçeye,akla tezat boş davranıştır abes.
Dünya ve ahirete faydası olmayandır.
Saçma sapan hallerdir,yararsız sözdür abes...

Ağlama gözlerinin pınarların kurumasın,
Yüreğindeki acıya dağlar,taşlar şahit olsun,
Feryadını kalbi olan birazcık ibret alsın,
Ağlama gözlerine,saçlarına kum dolmasın....

Çok daraldım, o haline o yaşta acın başka,