Şeyda Bozkurt Şiirleri - Şair Şeyda Bozkurt

Aslında bütün yıldızları topladım ellerime
Yıldızlarla yazdım adını gökyüzüne
Aslında yazdığım tek yer kalbimdi
Gece seni bana gizledi beni sana
Sende bende aşkla var olana kadar
Biz geceyi hiç tanımadık hep gündüzü bildik

Adı yok bu hikâyenin
Öyle sıradan değil
Dinlediğinde iç çektiriyor
Kalp titretiyor

Adı yok bu hikâyenin

Gökyüzü bir tane sende
Ben seni sen onu seviyorsun
Artık onun ellerini ısıtıyorsun
Belki benim gibi üşümüyor elleri

Gökyüzü mavi değil

Unutmak zor gelecek bu yüreğe
Seni içimden alıp atmak
Öyle kolay değil basitte değil
Ama sen anlamazsın

Birine inanmak zordur

Ben seni öyle çok sevdim ki
Anlatamam bunu sana
Bunu sadece yüreğim biliyor

Bu sevgi öyle sıcak
Öyle vazgeçilmez ki

Leylekler sıcak yerlere göç ederken
Çiçekler solarken sensiz
Mevsimler geçerken sevgisiz
Her mevsim sensizim
Ben her bahar yalnızım anne

Bir zaman olur mehtabı ararsın
Denizler de sırlarını
Beni ararsın geçmişi ararsın
Ama hep bir şeyler ararsın

Durmadan aşkı ararsın

Ne zamanlar gitti hayatımızdan
Ne zamanlar tükendi
Hasret içimizde koca bir ateş
Hiç sönmeyecek!
Dinmeyecek sonsuz olan bu hasretim
Dinmeyecek sana olan kor özlemim

Aşkta durduğum yer sen miydin?
Bana gelen tüm duygular senin mi?
Aşk kime ait sana mı bana mı?
Yoksa aşk bize mi ait?

Aşkta kaybolduğum yer sen miydin?

Aşka varamadım ben sana gelemedim
Öyle bir gittin ki yüzüm tutmadı
Oysa arkasına dönen sendin
Yüzü yere düşün bendim

Saadet ne uzaktı ellerime nasıl bir boşluktu