Senden çok uzakta bir yerdeydim
Bilmediğim bir yerde
Sessizlik içinde
Issız bir sokakta
Sessiz bir yağmur başladı
Kocaman bir ses duyun içimden
Sessiz çığlıklarımın hikâyesi bu
Koca bir kalabalığın içinde
Yalnız duygu dolu bir savaşçıyım
Kocaman bir duvar ördüm kendime
Kokun bende emanet
Rüzgar bile kıskanıyor
Onunla bile paylaşmıyorum
Sadece benim kalbimin
Kokun bende emanet
Biliyor musun?
Eylül geldi de geçiyor
Akşamlara karanlık erken çöküyor
Mektepli sevgili gidiyor
Biliyor musun?
Merhaba Haziran merhaba sevgilim
Çok özledim gelmeyeceksin sanırım
Zehirli Çin Şakayığının açmasını bile bekledim
Çünkü hazirana işaretti, o sana işaretti
Merhaba Haziran merhaba sevgilim
Rüzgarı en derinde hissettiği yerde
Orada ben varım
Yağmura öyle söyle!
Söyle ona hangi sevdadan
Yağmur teninde kurşun oldu
Git diyordu
Nasıl giderim böyle severken?
Belki kârı yoktu sevgimin
Amma velakin dünyaya bedeldi
Kal diyordu
Anlatacak ne kaldı ki?
Sen bizi bizde öyle tükettin ki
Ne zaman geçiyor? Ne zaman duruyor?
Öyle bir belirtisiz ki kalakaldım
Anlatacak ne kaldı ki?
Gece yine rengini almış
Yıldızlar gökyüzünü doldurmuş
Sen yoksun neredesin
Deniz durgun ve sakin
Martılar karanlıkta susuyorlar
İçimde binbir parçaya bölünen bir kalp
Adını söylemeye cesaretsiz iki dudak
Karşıma çıkarda seni görürüm diye
Korkan iki göz
Sensiz tükettiğim
Yığınla takvim yaprakları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!