Sevmiyorum Artık Bu Şehri

Dar geliyor artık bu şehir bana
Dar geliyor insanları
Dar geliyor yürekleri

Burada evlerin ışıkları
Vurmuyor deniz kıyısına
Karşı kıyı sonsuz bir karanlık sanki
Deniz kaybetmiş ruhunu

Burada martılar duygusuz, ruhsuz
Bu denizin dalgaları acımasız
İnsanları gibi,

İstanbul’um
Ağlardı martıların biz ağlayınca
Deniz ağlardı
Ağlardı boğaz içi
Gülerdi adaların gülünce

Derin kırıklar ortasındaki
Yüreği kırık insanların şehri
İstanbul
Derin fay kırıkları yüreğinin ortasında
O kırıklar sende değil insanlarında aslında
Bekliyor o büyük sarsıntıyı her gün

Erimiş yaşadığım şehir cehennem sıcaklarında
Yürekleri erimiş insanlarının
Boşalmış göğüs kafesleri

Bu yitik şehir
Artık bir sürgün gibi geliyor bana
Bende yitiyorum onunla günden güne
Ve ben İstanbul’u özlüyorum
Umutlarımın tükendiği bu yerde...

6 Kasım 2002
22: 50