Sevince Şiiri - Seyfi Karaca

Sevince...
Yanyana devrilen yağmur damlaları
Ve tohum toprağında illa sığacak bir yer bulur
Bulutların çatlayan kalbinden sökülüp
Suya boğulurcasına batan...sevince
Koşar adımlı bir çocuğun gözü ondan başka hiçbirşeye
Ne ilişen ne bulaşan
Anne diyarı kadar menzilsiz
Ay suskunluğu yalnız başına kalan karanlıklar boyunda
Kalp kalbe pürrevan
Bir dökülüp bir toplanan yıldız cevahirlerine
Yalan şeyler
Denilse bile sevince...
İki el ateş eyledi kibrit..
Birinde sen ve ben yandık,
Birinde bizi yolunca sürükleyip götüren
Aşk pınarı nehirler..
Sarhoşmuşsuz ne bilelim deryasında yüzdüğümüzü..? !
Sevince....

Seyfi Karaca........Temmuz / 10