Serin yağmurlar altında, sonsuz şüphe,
temelsiz varlığın kurar şeklini.
Daha çok sev de, kök sal boşluğa,
gözlerin ve tenin şahittir sarılınca.
Bir güven ile üreyip, ürperen isyan,
daha ağır ve kaya gibi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta