Siklamen rengi sessizlik yine koyuverdi kendini büyük bir gürültüyle. Yapayalnız. Yürek gümbürtüsü koyu bir kahvenin sıcaklığını deldi geçti. Buza kesti düşünceler. Yıldızlar bulutların ardına saklandı. Vuruldu tüm aşklar. Kansız bir darbe daha yaptı gece.
Soğuk yataklarda çırılçıplak özlemler. Özlemler çok yakında. Yakınlar uzaklarda. Yalnızlıkla kol kola sinsi mutluluk. Ayartılmış, ayırtında değil. Elde yabancı bir umut. Saklambaç oynuyor duygular.
Dudaklarından yayılan sözcükler dudak kıvrımlarına takılıp orada kalıyor. Duyulmuyor istekler. Beyaz kombinezon yavaşça düşüyor üzerinden. Ufak ateş canlanıyor ama yere serilmiş post ıslak. Islaklığı ne bana yarar, ne de çiçeğe can verir. Çıplak bedende dokunulası mahremiyet. Öpülesi dudaklarda şehvetin dansı. Arzular ellerinde kırbaç, yatakta çıplak özlemler ve suskun gece.
Yarına küskün gözler. Düşlerde yaşanan aşk, yasak gece. Sen neredesin? Ben kimim; kiminleyim? Soğuk yatakta yapayalnız.
Düşlerim sakıncalı. Yatağım yangın yeri.
Umutlar bir balona bağlanmış, kim bilir hangi bulutta? Birbirinden ayrı yüzler, ayrı yürekler, ayrı düşünceler.
Beyaz bir tene dokunup yanmak dururken düşleri yakmak yanlış. Doğrular saklanmışken ne mümkün tutabilmek kızıl rengini susamışlığın? Yakalayıp düşlerdeki gerçeği hayata geçirmek en güzeli. Düşler sakıncalı, cesaretten eser yok. Tarihi eser kaçakçıları onu da bir yerlere kaçırmışlar.
..
EY YALNIZLIK! YURDUM YUVAM YALNIZLIK
VAHŞİ GURBETEKİ YALNIZLIK...
Ey gurbet O kadar uzun ve vahşi yaşadım ki senle
GÖZYAŞLARIMLA DÖNMEK MÜMKÜN DEĞİLDİ SANA
Ey yurdum! .Şimdi beni bir ana gibi parmaklarınla korkut; bir ana gibi bana gülümse..
Ve deki bir zamanlar bir kasırga gibi benden uzaklaşan kimdi
..
Kendime bir yol bu; ve sadece ölülerin gördüğü
çok eski bir yalnızlığın kendini ihbarı gibi
biliyorum kendimi, ve o yüzden ölüyorum
sen intihar zannediyorsun
senin şans dediğin bir oyunun son taş’ıyım belkide
her gece ve her gündüz boş duvarların ardında
..
Ani bir ses size ait olmasın isterdim
Sessizlik olsun isterdim içinizde sessizlik…
Elbet kaparsınız siz de bir gün
Sesten kanlanmış gözlerinizi
Umarım o zaman bulursunuz
..
bu sessizlik bu suskunluk
ve bu boşluk
yuvalanmış varlığıma
her şey yarım
eksik her şey
tebessümlerim bile yabancı bana
mekik dokuyorum
..
Uykusuz bir gecedir yaşamak
Yalnızlığının yoldaşıdır sessizlik
Şafağın tüllenmesini beklemezsin
Sahnenin yıldızları kaybolurken
Unuttuğun bir anı hatırlarsın
Fakat umursamaz seni gece
..
Yorgunum '' Y A R '' Yüzümde Nefesinden Kalma Bir Sızı..! Elimde, Kelimelerden Tükenmiş Bir Yalnızlık..! Yüreğim Uçurumların Menzilinde Fırtına..! Ben Yitirdim ’' Y A R '’ Her Çiçekte Açan Gülüşünü...! Hüznüm Tütün Sarısı Pusudaki Ayrılığa Gebe...! Çığlıksa Sessizlik,
Avazım Çıktığı Kadar Susuyorum Şimdi...!
İltica Ediyorum Ağır Ağrılar İçinde Sensizliğe '' Y A R ''
..
Çünkü çok zor
Bu sıcak eller,gizli antlaşma
bu zamanlama korkutmasın seni beni düşün birde yanlız bir hayat hep aynı sessizlik hep aynı
inan çok zor..
..
Önce…
Bulutlar terk etti bizi…
Yağmurları’da alıp giderek…
Ardında…
Dokunup Hayat bulduğumuz
Ne varsa… Solup, gittiler bir bir…
Yol yorgunudur… Gidenler…
..
14 Aralık 2012 Cuma 03:52:15
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Öne doğru bir adım attı, fakat bir şey söylemedi! . / Konuştuğunu hiç gördün mü? . Bir sessizlik oldu! . / Çehresine / bir tebessüm yayıldı! . / Konuşuyorlar, gülüyorlar, hatta beraber çalışıyorlar! . / Hem de ağır işler yapıyorlar! . / Ne kadar nazik… ne kadar hassas… ne kadar tesir altında kaldığını biliyorum! . / Bu meselede / muhafaza edeceğine güveniyorum! . / Her zaman ki gibi hürmetkar bir tavırla, hafifçe eğilerek mukabele etti! . Uzaklaşırken / gözlerinde kıvılcımlar parlıyor! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (14.12.2012 03:58:34)
..
11 Aralık 2012 Salı 07:53:10
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
/ Kendisine örnek bir kahraman olarak ele aldığı bu adamın hayatı üzerinde çok çalışmıştı! . / Birkaç defa eserinin müsveddesinin ilk yarısını, en tanınmış neşriyat müesseselerine göndermişti! . / Ne zamanın akışına, ne de başkalarının muvaffakiyetlerine lakayt kalacak bir adamdı! . / Öyle olduğu halde, tabilerin kendisine cevap vermemiş olmaları onu ne şaşırtmış, ne de fikrinden caydırmıştı! . / Layık olduğu alakayı göreceğinden, göklere çıkarılacağından emindi! . / Üslup… cereyan eden / sonra eserin takip ettiği seyit… bütün bunlar hakkında bir şeyler söyleyebilirsin elbet! . / “Eseri istediğin kadar tenkid edebilirsin. Yalnız doğruyu söyle! .” / Bir sessizlik olmuştu! . / Eser hemen hemen bitmek üzereydi! . / Gözleri uzaklara daldı, / yüzünde adeta bir ışık belirdi: sonra, ağır ağır yazmağa başlarken dudaklarına bir tebessüm yayıldı! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (11.12.2012 08:04:52)
..
11 Aralık 2012 Salı 20:15:51
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Başından geçen tecrübeleri serbestçe anlatıyor, / hayatından sahneler naklediyordu! . / Öyle sevgi dolu bir bakışla baktı ki, / birbirlerini hakikaten derin bir sevgi ile sevdikleri her hallerinden belli oluyordu! . / “Hem doğrusunu söylemek icap ederse evimizi hakiki bir yuva haline getirdi! .” / “Evimiz belki ufaktır amma çok şirin bir yerdir! .” / “Emin olun, belki pek yüksek ve meşhur insanlar değiller amma hepsi de çok iyi insanlardır. Mesela, fırıncı, bakkal, / sonra altımızdaki sigara imalatçısı…” / “Küçük çocuklarla kızlar için bir kulüp kurduk. / Ping pong masamız, dokuztaş gibi oyunlarımız var! . / Onlara / öğretmeğe çalışıyor! .” / Genç kadının bu sözü üzerine bir sessizlik oldu! . / “Nicholas’ı da orada görmeyi o kadar isterdik ki,” dedi! . “Diğer çocuklardan o kadar hoşlanacak ki… Burada herhalde kendisini yalnız hissediyordur…” { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (11.12.2012 20:27:01)
..
12 Aralık 2012 Çarşamba 03:59:32
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Her şey gayet güzel ve lazım geldiği gibi cereyan etmişti! . / Manalı bir tavırla saatine baktı! . / Yerlerinden kalkacakları sırada bir çakıllık patikada ayak sesleri duyuldu; o gün hemen hemen akşama kadar yüzünde düşünceli bir ifade bulunan ve bir müddettir gözleri ile bahçeyi araştıran Nicholas’ın yüzü aydınlandı! . / Heyecanla ve incecik sesi ile seslendi! . / Ve bir sessizlik oldu! . / Bir müddettir tereddüt içinde oradan oraya dolaştığı çardağın gölgesinden çıktı, mütevazi bir tavırla fakat yine de dudaklarında muzafferane bir tebessüm, / misafirlerinin teşkil ettikleri guruba doğru yürüdü! . / Elinde de yeşil söğüt yapraklarına sarılı bir şey tutuyordu! . / Alçak, fakat tesirli bir sesle: / Tebessüm etmişti! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (12.12.2012 04:08:51)
..
12 Aralık 2012 Çarşamba 10:55:59
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Heyecanla, derin bir alakayla öne eğilmişti! . Daha büyük bir neşe ile: “Bunlar ne güzel şeyler böyle! .” / “Hem de ne büyük alabalıklar! Onları nereden yakaladın? Değirmenin altındaki havuzdan mı? Yoksa yukarıdaki çayda mı? Çabuk söyle! .” / Bütün gözlerin kendi üzerine çevrilmiş olduğunu fark etmiş gibi hafifçe kızardı! . / Samimi bakışlarını / çevirdi, üst dudağının terini silerek: / Oturdu; ellerini masanın üzerine koymuştu. Tamamen hareketsiz duruyordu! . / Kısa bir sessizlik oldu! . / Ansızın hissettiği bir yorgunlukla mücadele etmek ister gibi birden doğruldu! . Kendisini zorlayarak konuşmağa başladığı vakit, göğsü hızlı hızlı inip kalkıyordu! . Öyle olduğu halde duradura söylediği kelimelerde / bir asalet vardı! . / Konuşurken / gözlerinde de bir ateş yanıyormuş gibi ışık belirmişti! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (12.12.2012 11:07:49)
..
Bazen sadece düşünürüm, sessizlik bakarken
Bazen de susarım, herkes bağırırken,
Bazen ağlarım, gülmek gerekirken
Bazen de gülerim, herkes ağlamayı seçmişken...
..
15 Aralık 2012 Cumartesi 03:06:59
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
“Daha şimdiden sıhhati düzeldi! .” dedi. “Bunu siz de fark etmişsinizdir herhalde… Cildi o kadar yandı ki, o kadar sıhhatli görünüyor ki. Hem ona yaptığım küçük orakla otları biçmekten… etrafımda dolaşıp uğraşmaktan, adalelerini kullanmaktan ve böyle açık havada çalışmaktan o kadar zevk alıyor ki…” / Kendisine hakim oldu! . / Uzun bir sessizlik oldu! . / Sonra / Uzaklara daldı! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (15.12.2012 03:12:01)
..
hergün yeniden doğmak varken bu karanlık gece neden
neden bu sessizlik bir çığ gibi üzerime geliyor
oysaki hayata bakış açım ne güzel oysaki yaşamak ne güzel
oysaki dünyada var olmanı bilmek ne güzel...
..
06 Aralık 2012 Perşembe 18:10:34
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
Herşeyi gayet iyi anlıyordu! . / Bu kadar heyecanla gelmek istemesi / bilgisi, bütün bunlar hiç akla gelmiyecek bir şeyi yanılmağa imkan olmayacak bir şekilde ispat ediyordu! . / Avazı çıktığı kadar bağırdı! . / Demin bana el salladı! . / Derin bir sessizlik içinde / gözleriyle takip etti! . / Orada bulunmakta hiç te rahatsız olmayan, oturduğu sıranın kenarından heyecanla / seyreden / bakıyordu! . / Gözleri pırıl-pırıl olmuştu; dudakları aralıktı, küçük yumruklarını açıp sıkıyor, diğer seyircilerle beraber sallanıyor yahut birden duraklayarak vücudunu geriyor / memnuniyet / ifade eden çığlıklar atıyor / zaman zaman, hiç utanmadan, o incecik sesiyle kalabalığın gittikçe artan uğultusu içinde bağırıyordu! . / Göreyim seni / tekrar sahaya baktı! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (06 Aralık 2012 Perşembe 18:20:47)
..
Gömüldüğüm karanlıktaki asaletten ileri gelmekteyse
bu sessizlik fısıltıları
büyük bir aşk nüksetmektedir ‘kıvrılarak’
en ücra köşelerinden cansız bedenimin...
..
Karanlık ve sessizlik,
sessizliği bozan;
minik cırcırböceği...
..