Mehmet Sever Şiirleri - Şair Mehmet Sever

Mehmet Sever

saklambaç oynayan arzularımın
gizlendiği yerden ses veriyor yangınlar
ateşine düşen her saniyede
sürünüyor beden çırılçıplak
tadına varılmayan dokunuşlarda
kendini kaybeden özlemlerim

Devamını Oku
Mehmet Sever

Ben hep yanındayım sevgilim,bir çift gözüm mesela,bir şehir yüzü,ağlayan bir çocuk, bir sinema filmi,sar beni düşlerine sevgilim verme uzaklara, zincirle gök yüzümü eritip avuçlarında, ben hep yanındayım aslında unutulmuş bir erkek yüzüyüm,soğuk tren garları,boş duraklar,yarım kalan susuşlarım beni hep iyi hatırla sevgilim bir maviyim bir kırmızı,her gece başını koyduğunda yastıklara beni hep iyi hatırla…
Acırdı en küçük sıyrıklar bile sen olmayınca ve sonra tuz gibi basardım seni en güzel yaralarıma,her karanlık sana ve bana çekmişti aslında ve sonra sönerdi bu şehrin ışıkları göz kapaklarında,beni hep iyi hatırla sevgilim yıldızlar konsun saçlarına,olur olmaz zamanlar düşle,radyoda çalan ilk şarkıları koy baş ucuna,yağmular biriktir avuçlarında bu şehrin,beni hep iyi hatırla sevgilim yitik bir masal ülkesinde bir yaz yağmuruyum işte…

Devamını Oku
Mehmet Sever

Gel artık, gel ne olur.
Parlasın sönük yıldızlar,
Beraber izleyelim sonsuzluğu,
Ferhat’ı,Şirin’i; Aslı’yı, Kerem’i,
Kıskandıralım gel. Gel ne olur!
Aşkımız pusula olsun,

Devamını Oku
Mehmet Sever

Herkesin bir hikayesi var elbette. Birkaç hikayesi olan, hatta hikaye içinde hikayesi olan... Hangimiz hayatımızı yazsak roman olmaz ki? Her yaşam kaydadeğer bir ayrıntı, her gidiş bir kitabın son sayfasıdır. Her öykü bir acının bedeli, her hatıra bir tebessümün yadigarıdır...

Devamını Oku
Mehmet Sever

Aç perdelerini gökyüzüme
Efsunlu saatlerde sıcaklığı vardı ellerinin,
Ben seni seçtim sevgilim,
Matemi olmayan bir bedenden,
Aşkına aşkımı katarak geçtim,
Gördüm ellerinde hüzün,

Devamını Oku
Mehmet Sever

..Sıcak ve içli dualarımsın dilimde
Gözlerimin yalanı yok
Yüreğim dağlar gibi
Serin ve ferah şimdi
Ben gözlerinin kapısından girip
Tüm ihtişamıyla gördüm cennetini

Devamını Oku
Mehmet Sever

Aşkın, tutkulu yanına dair ruha ve tene dokunan kelimeler... Gönülden kağıda düşmüş bir miktar iç döküntüsü... Hepsi bu çılgınlık sapıklık delilik ne derseniz deyin benimle aynı yöne bakamadıktan sonra anlayamazsınız.. Dünyalarımız farklı..Benim gibi göremiyecekseniz bu olmanızın bir anlamı yok ben heryerimle düşünürüm sadece apış aramla değil bir çok şeyi aşmış insanım neyin doğru neyin yanlış olacağının farkın olna birinsanım.. gerisi hikaye..

Devamını Oku
Mehmet Sever

Aşk kokar dilin dudağın
Ah bir bilsen içimden neler geçer
Ölesiye çıplak ruhum yüreğim
Seni soyunur seni giyinir aşk
Onur gurur çekip gider
Bataklık olur benim benliğim

Devamını Oku
Mehmet Sever

Gerektiğinde sevebilmeli insan korkusuzca.Ateşe yürüdüğünü bile bile bir yol seçmeli kendine; ya aşkla kavrulup pişman olmadan yaşamayı bilmeli,ya da cesaretsiz olup kurtulabilmeli o bağlılıktan.Ve gerektiğinde hayallerini yaşanmadan hisssedebilmeli insan. Belki gerektiğinden uzakta ve yalnız,belkide başı ucunda arzularının.Yaşanmalı her şey zamanında.Yaşanmalı ki geriye dönüp hatırlanmalı bütün yaşanmışlıklar,hatırlanmalı ki sahip çıkılabilmeli hayat veren her ayrıntıya.Ununtulmamalı yanlışlar da doğrular da.Belki mutlulukla,belki hüzünle yaşanmalı her an.Umutsuz olsada devam etmeli insan hayatına.Yeniden yön vermeyi öğrenmeli yaşamına,bambaşka bir rüyada uyanabilmeli bir diğer güne ve koşabilmeli bütün imkansızlıklara...

Devamını Oku
Mehmet Sever

sevgi olmadan tenler dokunsa birbirine ne olur ki? elde var sıfır!
insan boşlukta kaldığında o boşluğa sıkı tutunmalıdır. çünkü bir daha asla bir boşluk kadar sınırsız ve zengin bir şeye rastlayamayabilir. insanın dehası da, gücü de zorluklarda ve yokluklarda ortaya çıkar. bir güçlüğü yaşamazsanız onu aşıp aşamayacağınızı nasıl anlar ya da deneyebilirsiniz ki.
insan yaşadığı ne olursa olsun onun hakkını vermeli belki de o boşluğa büyük bir resim çizebilirsin aklındaki gri renklerden uzak olduğun için. acı tükenmeli ki karşına çıkmasın güce muhtaç olduğun anlarda. çok sevdiği adamı/ kadını unutmaya çabalamak da aynı yersizliğin sonucudur. kimse yaşadığını unutmaya çalışmamalıdır, zaten bir insanı unutmak o insana dair sayısız şey hatırlatır insana.
boşluğu, yokluğu, acıyı, yalnzılığı; yani size verilmiş olan şeyleri sevin! onlar sizin çünkü. insanın acısını, düştüğü boşluğunu bırakabileceği bir cami avlusu yok çünkü!

Devamını Oku