SESSİZLİK ŞİİRLERİ

Diskoda içilmiş iki biranın üstüne onun o küçük ama sevimli odasında ev yapımı tatlı şaraplarımızı yudumluyorduk... gürültünün ve alkolün etkisiyle zaten kendinden geçmiş ruhum, şarabın tadını ilk aldığı anda daha da kendini kaybetti. Öyle güzel, öyle tatlıydı ki... dudaklarım arasına aldığım her yudumda aslında tatmak istediğimin şarap olmadığını hissediyordum her bir hücremde. Birkaç gözyaşı döktüğümü hatırlıyorum dizlerinde, geçmişe ve beni üzenlere.. gereksizdi belki, belki hiç olmamalıydı... ama o gözyaşları ile silindi gitti geçmiş gözlerimden ve zihnimden... o gözyaşları.. ve sözleri cesaretlendirdi beni derinden. “SENİ SEVİYORUM”... dökülüverdi kelimeler dudaklarım arasından birden... önce bir şaşkınlık, sonrası sessizlik. Sonra.. sonra karşılık bulmuş duygular ve hasretten yanmış dudakların kavuşması.. karanlık geceyi bölen artık sadece tatlı gülüşler, yakıcı sevişler ve birbirine karışmış nefesler... hiç bitmesin dediğimiz.

Uzun bir gecenin ardından güneş daha yeni merhaba derken bize, onun sıcak öpücüğüyle uyandım.. gözlerimi açtığımda gördüm ki kendi evimdeyim.. gördüm ki ben sadece kendimleyim.. işte o an sonsuza kadar uyumak istedim...
..

Bu gece bambaşka
Duygular var içimde
Tarifsiz, kaygısız;
Ve umarsız

Bu gece bambaşka
Düşünceler var; İçimde
..

Ne zaman doğruyu savunsan
azarı yersin teğet şaplak, en yakından
bir de,savunanı savunsan
doğruyu, kulp hazır, adınmış ispiyoncu.

halbuki sessizlik durur
ki mutluluktur o
..

Her Güne

Bazen söz kilitlenir
Akışkanlık bir anda durur
Sesin titreşimidir
sessizlik dillenir
Sessizlik dinlenir
..

‘Gençtim,
hazırda fırtınalarım vardı ve dört nala sevdalarım..’

Şiirinden ibaretken hayat, nal izleri içinde çamura karışıyor şimdi hayallerim. Daha anlatmaya korktuğum yaralarım yeni yeni kabuk tutarken, içimin sesine uyandım bir sabah.. Bir sabah, yokluğunla başlayan kargaşam hiç dinmedi. Dinderemediğim bu sessizlik, yuvarlanan bir kar topu gibi çığ oldu, çığlık oldu.. Şimdi seni susuyorum. Duyuyor musun?

Daha sonrası yoktu. Gelişme bölümlerini hep yırtıp attım şiirlerin. Daha çok demli çay içmeye başladım, şekersiz ve acı.. Acı, beş duyumun algılayabildiği tek histi.. Kaç geceye gebe kalan düşlerim, bir umutsuzluğu fısıldıyordu kirpiklerime. Yine de aldırmadım.. Derme çatma ne kaldıysa gidişinden arta, derleyip toparladım. Bir yıkım, bir deprem kaç para ederdi çocuk şehrimde? Hiç bir düşüşü göze almadan, atladım uçurumuna. Kıyılarında gezinen bensizliği, kime armağan ettiğinin izlerini sürerken ben, sen hiç olmayacak bir ayetin içinde iniverdin avuçlarıma;
‘Allah, sabredenlerle beraberdir.’ Bunu bilmek bile hayata dönüşümdü ve ufkumda çevrilen yeni bir sayfada izlerini taşıyordu ucu kırık kalemim..
..

maviliğinden eser yok gökyüzünün,
simsiyah bir sessizlik var şimdilerde,
bugün yine gelmedin, ama ben,
iki çay söyledim, biri açık biri koyu kahve.
..

Sessizlik şiirini besteleyen bestekar,
Sessizin hür sesine sesini süs yapandır.
Sessiz kalan şairi destekleyen sahtekar,
Hür sesin nefesine kendini küs yapandır.
..

Sessizliktir bu inceden işleyen
Uzak varılmaz hayalleri
Sensizliktir bu sessizlik
..

ve ondan geriye kalan sessizlik hiç susmayacak
tüm kainat sevse bile
bir damlacık boşluğun, ondan arta kalan
o bir damlacık boşluğun yeri hiç dolmayacak
tarihin yazamayacağı kadar büyük bir savaş
ve onun kanlı hikayesi
bir gölge gibi, benden içre bir can gibi
..

Ve 'dur' dedi...

İki adım ötesindeydim,
Eğer dönersem bir daha gidemezdim.
Şayet devam etseydim, ileride vicdan azabı duyacaktım.


..

Kasımpatılar arasında, gezindim dün gece…
Metanetli görünseler de sessizce,
Mevsime şarkı söylüyorlardı, hüzünlü ce.
Hazana yenik düşmüş sessizlik ortasında.
..

Konuşalım, uzayalım sabah ezanlarına
Öyle baba şeylerden de değil hani
Sebzelerden, mesela makarna suyundan
Bir ses bir nefes

Bir bankta ya da odun ateşinde
Üşürken ya da yüzümüz yanarken
..

Sessizlik coker sokagima gece olunca
bir kac araba gecer yol boyunca usulca
birde yolunu kaybetmiscesine uluyan kopek sesi
yinede butun bunlar alamaz seni aklimdan...
..

Sükut haray çekdi:-Bene söz verin,
Neden sakitlikden doğuluram ben.
Yanıb alışmağa azca köz verin,
Soyuqda.şaxtada boğuluram ben.

Sükuta söz verdik,qulaqlar batdı,
Dünyanı sessizlik alıb da getdi.
..

Fırıtna öncesi bir sessizlik vardir ya hani
Dalgasizdir deniz, rahatça yol alir gemi
Tek yaprak kimildamaz ya agaçta
Günes yakar ya gözlerini
Iste öylesi bir anda yakalayi verdin beni...
Keske hep sürseydi o sessizlik
Müjdeledigi o firtina hiç kopmasaydi
..

Bakışlarım bulut bulut,gözlerimde yağmur yaş,
Hayatımda bir tek ümit,kalmadı be arkadaş.
Benliğimde eridim,kayboldum yavaş yavaş.

Hiç bir kelime benim tarifimi yapamaz,
Ne serseri ne berdoş ayyaşta anlatamaz.

..

Bir bülbül ötüyor gecenin ortasında
içini döküyor sanki ay ışığında
duyun dinleyin beni der gibi
kulak kesilmiş dinliyorum
bir fantastik rüyaya dalıyorum
ne kadar sürdü bilmiyorum
birden sustu bülbül
..

bir yusuf masalıydı yalnızlığın
camlar ardında tükenirken geceler
kaleminde can bulurdu son heceler
bir yusuf masalıydı yalnızlığın

sen sessizlikte sessizlik sende büyüdü
kuşatılmışlığın ortasındaydı yüzün
..

Uzadı bu gece bitmek bilmiyor.
Geceyi sabaha bağlatmadı ki.
Yüreğim kabardı doldu taşıyor.
Serde erkeklik var ağlatmadı ki.


Sokaklarda bomboş garip sessizlik
..

kimsesiz ağustosların kasabasında
kalakalsam da bir yanım hep sende
arkadaşlarımla paylaştığım sessizlik
daha saran daha sıcak olsa da...sende...

bozkır rengi uzaklardı ağustos kasabam
mülayim trenlerin belki ayda bir uğradığı
..