Sessizliğin Şiiri - Hüseyin Avni Güllü

Sessizliğin uzarsa
Sensizlik
Dolar odaya
Hayallerimiz üşür
Üzülürüz

Sessizliğim
Yıkmasın diyedir hayalindeki beni
Yanlışlarım, eksiklerim
Sözlerim
Yeter deyişlerim,
Vazgeçişlerim
Yetişemeyişim
Soğutur muhabbeti
Susarım

Sessizliğin başladığında
Kalbinin benleri açılır
“Eh işte”lerin, “Neyse”lerin
Boş görüp “Hoş” deyişlerin,
“Keşke”lerin konuşur
Utanırım

Anlat
Havadan sudan.. modadan..
Avuçların bana baksın hep
Pamuklara yumuşaklık veren ellerin
Bana üflesin sigaranın rüzgarını
Gözlerinde çektiğin fotoğraf
Bana gülsün.. Ben gülerim

Konuş sen
Sesinde ısınayım ılık ılık
Korkuların soğuğunda
Hayalden gerçeğe uzanan
Zümrüt gözlerinde yolumu arayayım
Sen konuş ben yürüyeyim,
Sonra yine yürüyeyim,
Seni bulayım..
Yürüyelim..

Sessizliğin uzadıkça
Sensizlik kaplar odayı
Sessizliğin sensizliğim olur
Susarız diye
Korkarım