Yalnız Değilsin Şiiri - Hüseyin Avni Güllü

Ben varım
Bir kabusta bir hayalde
Şeytansı bir selamımdır
Akşamdan sabaha

Bahçedeki bankın dili olsa da konuşsa
Yılbaşlarında, üşüme nöbetlerinde
“Kimse bilmez” adının konduğu yıldızı
Sözümüzü ısıttığımız sigaraların
Yerlere düşmeyen izmaritleri
Ben çayı şekersiz severdim sen kahveyi
Ama hep büyük bardakta olmalıydı
Uzun süren muhabbetlerin
Tortularına gömdüğümüz suskunluğu var

Sırtın hep kapıya dönük otururdun
“Sensizlik kapıda kalsın”
Bense bütün kapılarımı kapamıştım
Sana açılandan başka

Bensizlik üstüne üstüne yağar da
Gözlerin ürperirse korkuya
Uzadıkça uzarsa koridorlar
Duvarlara sinmişliğimi gör
Onlara dayan

Koltuğum boşsa
Dik durmana koltuk vermişliğim var
“Bazı eşyalar anıdır..Bazı anılar eşya”
Ne çok ortak yanımız vardı..
Ne çok ortak eşyamız oldu..
Anılarla boğdum seni
Ben yokum!