Serkan Uçar Şiirleri - Şair Serkan Uçar

Çıkar at üstünden,
İçinden,
Kirlenmiş ne varsa çıkar,
Bir sen kal,doğduğun an gibi çıplak,
Bir sen kal,
Sevmemiş,sevilmemiş,

Bulutlar kol kola ayrılıp gitti,
Güneş açtı ömrüme bahar geldi.
Hüzünler,kederler tükendi bitti,
Sevilmemiş yüreğime yar geldi.

Seviyorum demek adetten imiş,

Yasadışı bir sevda benimkisi,
Dile düşsem, rüsvayım,
Ele düşsem, işkencede militan.
Bir yürek var,
Beni bana anlatan,
Bir yürek var,

Bitti demişsin önüne gelene,
Bu aşk nasıl biter bir düşünsene,
Darılırız,kırılırız,barışırız yine,
Ellerin sözüne uyup da yıkma.

Bir şans daha ver aşkımız hatırına,

Koca bir yangında har oluyorum,
Bir sona daha dayanır mı gönlüm.
Ben ki! bugün nefes alamıyorum,
Bir sene daha dayanır mı gönlüm.

Zulmünü dağ edip dizdin önüme,

Sen gitmişsin, her yer karanlık olmuş,
Bütün ışıkları yaksam ne fayda?
Sen gitmişsin sevinç bir anlık olmuş,
Yeni bir sabaha çıksam ne fayda?

Sen gitmişsin, aynada yüzün, gözün,

Bir masal ülkesinde karşılaştık seninle
Karşımda oturmuştun kar beyazı teninle

Üzerinde, siyah bir elbise duruyordu
O narin bedenini ne güzel sarıyordu

Bir ses gelsin, bir yel essin yurdundan,
İsterse kıyamet kopsun ardından,
Öleceğim merağımdan, derdimden,
Yar, ne olur, sana bir şey olmasın.

Şakaklarıma kar yağıyor sanki,

Bir başıma kalakaldım,
Bir okyanus ortasında,
Ay’sız, yıldızsız bir gece,
Ne yana baksam karanlık.

Azgın sularda savrulan,

Onlar,
Doğarken masum,
Günahsız, hür çocuklardılar,
Belki çıplak,
Belki yalın ayaktılar karlar üstünde,
Ama güneşe herkesten daha yakındılar.