Gittin
Gitmeyi bildin
Kocaman aferim sana
Duyduğun bu alkışlar bilmene
Kim istedi senden gitmeyi bilmeni
Dün gece sen yokken resmini yaptım odamızın
Gelmeden yatağını ellerimle boyadım bembeyaz
En sevdiğin çiçeğin rengini koydum yastığına
Sen uyumadan gözlerinin rengini aradım uzunca
Dün gece sen gelmeden mutluluğu çizdim odamıza
Beraber canımızı alsalar ya seninle benim
sen kim olursan ol
ben olayım senin
Kapalı gişe de saklasınlar bizi mesela
koltukları mermer olsun
locası gramofon
Birdenbire çıktı karşıma
Birden biri
Bulunduğum resmi mahvetti
Orantısız güç kullandı hayatıma
İlk önce geçmişime saldırdı
Bak dostum bak
Titremeden baksın gözlerin ama
Öyle oran buranda oynamasın bakarken
Kımıldama anlayacağın
Kurşunlar parçalansın gövdende o derece hani
Omuzlarından kan değil aksın gökkuşağının renkleri
Bu gece soğuk sırtımı iyice sarıp sarmaladı
Deli gömleği giydirdi bedenime sanki
Bir türlü kurtulamıyorum, sıktıkça sıkıyor
Uykuda gözyaşlarımı çalmış, öylece akıyor duygusuzca
Başımı da tutamıyorum, kaçıp gideceğinden korkuyorum
Ay titredi dudaklarında
sarıldı sonra
durduğu geceye
Meşin rengi gözlerinin
ayçaları bile donmuş
Ellerin, buz mavisi nefesinle
Çocukluğumun misketlerinde
faili meçhul bir keşkeye
razı gelir
çoğu zaman
dünyadaki ölüler
Gariban bir toprak solucanında bile bulabilirler,
İnsan hayat ile ölümü barıştırabilseydi eğer
Bu kadar korkutucu olur muydu gitmek
Her şey zıtlığı ile kaimse
Ey talip başkalarına bakma sen
Ölüm herşeye rağmen hayata değer
Hayatımın kullanım süresi doldu
Kullanılmış, değersiz bir hayat oldu anlayacağınız
Ne bacaklarım ne de kollarım
Hiç birisi bir işe yaramıyor artık
Halbuki bir kaç saat önce bir melek gördüğümde ne kadar da heyecanlanmıştım bir bilseniz
Yanımdakilere işte diye haykırmıştım işte görüyor musunuz bir melek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!