Geldim belki birkaç laflarız,
Görünür görünmez oldun.
Unuttun gittiğin yerde,
Arada uğradın mız mız çocuk gibi,
Söylenir söylenmez oldun.
bana inanman için gereken ne
söylediklerim yetersiz mi
kayıp özün aksin görünmüyor
bir garip hayat çarşaf çarşaf
beni anlamamak isteğin sevmemenin ifadesi
korkutmuyor değil seni kaybetmek
unuttum ben seni
çoğaltmıyorum acılarımı
bir bir gömdüm yaşananları
aklımda yer etmiyorsun eskisi gibi
Ben bilirim
Her gülücük ardındaki hüznü
Saklama boşuna
Ağlamak yok demiştim tanrıya
Üzülmek yok demiştim
Yazgı böyleymiş
içimden geçiyorsun akın akın
bitmeyecek gibisin aşkım
büyüyorsun içimde karşı konulmaz
bir hülyaydı dilediğim tanrıdan
sen çıkana dek
şimdi sınırları aşıyorum kim koymuş onları kalbime
Yozlaşmış sohbetlere uzağım
Sükunete huzurum.
Korkarım laf ebecilerinden
Özledim tatlı sohbetleri
Meclise gel sevgili
Hasrette dil, kulak
Gidişin canımı yakıyor
Kal gitme de diyemem
Kahrolası gurur işte
Önümü kapatıyor
Yürümüştük caddelerde korkmadan
Şimdi adımız bile telaffuz edilmiyor eş dost tarafından
Acıtıyor sözler kalbimi
Kelime kelime cümle oyunlarından
Yaralandım
Ne istiyorum biliyormusun, gitmek
Kaçmak istiyorum her şeyden
Beni kimsenin bilmediği, bulamayacağı yerlere
Tutmazsın güneşi belki ellerinle
Kalbim aynı sıcaklıkta hissedebilirsin
Yıldızlar dizilmiş olsa da semada
Benim gözlerim kadar yakın değiller sana
Karar vermek sırt dönmekten zor.
Çoktan çıkardım ya bu labirentten ama
Kaybolmak çıkışı bulmaktan kolay gelmişti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!