ah o seviyorum diyemediklerim içimde uhde kalanlar,
keşkeler vardır hep dipsiz kuyu
düşün düşün şimdi gecelerde
hangisi zor telafuz edilen
seni seviyorum mu
sana seviyorum.... diyemedim.. mi..
Karanlık gecede dolanır da ruhum,
Ay bu gece aydınlatmaz yolumu.
Bir ışık ararken yol gösteren,
Bulutlar gizler yıldızların coşkusunu.
Heybetin de gündüzün saklanırken gece
Ve 'dur' dedi...
İki adım ötesindeydim,
Eğer dönersem bir daha gidemezdim.
Şayet devam etseydim, ileride vicdan azabı duyacaktım.
Kaldım şu koca şehirde
Önüm arkam sağım solum
Sanki kapalı her bir yan dört duvar
Duvar ki çıkılmaz
Duvar ki aşılmaz
Duvar ki duvar
Vazgeçmek kolay oluyor bazen hayatta
Hiç bir şeyin kalmıyor aslında yanında
Özlemlerim hep nedense çok uzakta
Yanımda yok kimse en zor anımda
Konuşmaya hasret hiçbir arkadaş bulamazsın ya yanında
Geceye çevirirsin yüzünü ağlarsın
Gözüküyordu yokuşun başında
Başında kasket elinde bastonuyla
Çığırışlarımızın arasında
Onun baston sesi duyulurdu baskın
Bakışlarımız ona dönünce
Yüzü güler başımızı okşardı
Sonbahar geldi yine
Hüzünlendi gölüm
Sarı yapraklar ile sarı yağmurlar düştü
Senden ayrılmak çok gücüme gitti
Sende insaf olsaydı bir özür dilerdin
Çalıyor sazlıklarda kemanlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!