Çiçeklerde şaşkın şaşkın dolaşan.
Kanadı kırık yalpalayan, düşen.
Ayağında yiyecek tutamayan.
Bir arı görürsen beni hatırla.
Yünle oynarken kafası karışan.
Ne yazılır ki bilmem ki sabahın üçünde.
Kalamin ucu küt,
Unutmuşum açmayı.
Kâğıt desen yarı buruşuk yüzüm gibi.
Gözlerim mi?
Baktım göremedim ararım seni.
Ardına bakmadan bıraktın beni.
Arılar birlik oldum zırdeli.
Gülün katmerinde ararım seni.
Lalelere sordum, uğramamışsın.
Ölüm Allahın emri.
İnşaatçı sebebi.
Sağlam yapın binayı
Kapatmayın mezarı.
Beşikten gelir usta
Özlemin içindeki ben, dışındaki sen.
Bu aşkın kazananı sen, kaybedeni ben.
Bundan sonra öleni ben, öldüreni sen.
Bundan sonra öleni ben, öldüreni sen.
Ayrılığın yazdıranı sen, yazarı ben.
Gözlük camından bakınca çıkıyor.
Işık tersiden vurunca gözüme.
Yazarken okunamayan izlerim.
Görse de çarpmıyor okuyanları.
Beyaz sayfamdaki kalem izleri.
Söz vermiş tirdin bana,unutmam için.
Yeminler ettirdin adımı anma diye.
Sevdim yalan değil deliler gibi.
Geldi aklıma verdiğim sözler.
Sözümü tutamadım,bir gece yarısı şehrinde idim.
Bir başkadır benim sevdam, sade yalın açık.
Yeni doğmuş bebek, oksijen alınca ağlayan.
Nasıl onun kordonu bağlıysa annesine.
Bende bağlıyım yürekten beyaz sevdalarıma.
Şarkılarla başlar ağlama sevdam.
Oynuyordu çamurda bir çocuk.
Yedi ya da sekiz yaşlarında var, yoktu.
Yalınayak, ayakkabısı da yoktu ayağında.
Ama o oynuyordu.
Bir oyuncağı yoktu.
Abisi, ablası bile yoktu.
Sanırım tüm dünya dillerinde en güzel ve en candan söylenen kemlime Annem.
Sadece diyenin.
Benim Annem.
Yaşarken kıymetlerini bilmeyiz.
Yokluklarında da ararız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!