Pembe bir şiir…
Masmavi bir bulut,
Yeşile çalmış yürekler!
Havada dolaşır, seyyah bir umut…
Masaldan bozma aşk hikâyeleri,
Bıraktığın günden buyana,
Ellerim hala sıcak baksana,
Baksana gözlerim hala yaşlı,
Yalnız kalan gönlüm hep yaralı.
Hatıralar canlanıyor gözlerimde,
Yine o sakin gecelerden biriydi,
Ay alabildiğine ışıldıyordu.
Tıpkı senin dünyamdaki yerin gibi,
Ve yıldızlar etrafında toplaşıyordu.
Ne kadar masumdu yıldızlar ay ve gece,
Saatler durur ve açılır gönül perdesi,
Özlem başlar ve gözyaşları sel olur.
Akan her gözyaşı bin yıl olur,
Ve süzülür yanaklarından, takılır dudaklarına.
Alamazsın adını ağzına,
Sen karanlık gecemin yıldızıydın,
Seninle yol bulurdum ve seninle görürdüm yarınlar.
Ne zaman canım sıkılsa, ne zaman kuşku duysam yarınlarda,
Sana bakardım ve senin aydınlığında arardım yarınları.
Oysa şimdi göremiyorum seni,
Ilık bir sonbahar akşamı,
Gök karanlık ay alacalı.
Yüreğim aşka susamış,
Ilık bir sonbahar akşamı…
Bilmiyorum sen nerdesin,
Yine yanımdaydın hayallerimdeki gibi,
Ellerimi tutuyordun sımsıcak ellerinle.
O gece en güzel gecemi geçirdim sokaklarda,
Korkusuzca ve üşümeden ve seninle…
İlk defa görüyordum seni rüyamda,
Her gecenin ayazında güneşin doğmasını bekleyen ben,
Zaman içinde kaybolur insan...
Vakitsiz bir anda çıkagelir sevdiğin.
Belki sevdiğin, belkide seveceğin.
Ne olduğunun önemi yoktur aslında,
O gelir ve yerleşir gönlüne fütursuzca.
Çıkmak bilmeyen bir duygu,
Bembeyaz gelinliğim, işte gidiyorum…
Bu sana ilk değil ama son gelişim. Ne gölgemi bırakıyorum ardımda nede sevdamı, en taze dileklerimle ve en aşk kokan duygularımla çırılçıplak huzuruna teşrif ediyorum…
Teşrifime kabul buyursan ya…
Alabora olmuş bir gemideydim dün gece,
Dalgalarla boğuşuyordum kıyıya varmak için.
İnatla esen rüzgâra karşı yüzüyordum denizde,
Tüm hayatım bir film olmuştu biran için.
Gözlerimin önündeydi tüm sevdiklerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!