bilemezdim bu kadar erken gideceğini
insan geç kalınca anlıyor her şeyi
ve ağır geliyor kabul etmek gerçeği
istiyor insan biri giderken ardından öylece gitmeyi.
Bugün yine hırçın dalgalar yükseliyor damarlarımda
Durmaksızın vuruyor kalpteki en ücra duvarlara
Nefes almanın bu kadar zor olduğunu düşünemezdim
İhanetleri gördükçe yürek vuruyor kendini dalga dalga
Yutuyor benliğimi bir hiç uğruna
Böyle yaşamak varsa ben yokum asla
Kurumuş küçük bir yaprağın dalından ayrıldığı bir gün
Bir sonbahar günü seni tanımıştım
Seni gördüğüm ilk anda
Gözlerim hapsolmuştu gözlerine
Şimdi düşünüyorum ve arıyorum o günleri
Yakalandığım en güzel hastalık sendin, acısı halen durur içimde.
Sessiz sedasız çıkalım buradan
Kimseler görmesin, duymasın
Arkamızdan bakan kalmasın
Mutluluğu bulalım uzaklarda
Ah be uzaklar, umudumuz oldun.
Korkmuyorum seni sevmekten,
şunu iyi biliyorum.
Vazgeçersem seni sevmekten,
korkarım kendimden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!