Gül, yaz, boğaz, çay, ekmek;
Bunları bilmek gerek.
Yazılışları aynı da,
Anlamları farklı tek.
Yüz, bin, at ve atlet;
Eğrileri, doğruları,
Bilmediğim dünyaları,
Yarınları, umutları,
Öğret bana öğretmenim.
Hep gündüz ol, aydınlık ol,
Yaz mevsimi sıcaktır,
Bol bol güneşleniriz.
Hem çokça meyve yeriz,
Hem denize gireriz.
Sonbahar mevsiminde,
DİLEK
Artık tüm kâinatta canlılar kardeş olsa,
Kurt kuzuyu yemese, düşmanlıklar son bulsa.
İnsanlar ve hayvanlar tüm canlılar barışsa,
Kimse üzülmeyerek, sevgiyle kucaklaşsa.
Evrende “ Dert “ diye büyük bir dünya varmış;
Dünya öyle büyükmüş ki bir tepsicik kadarmış.
Bu dünya oluşurmuş, elli tane şehirden;
Çok kalabalıkmış hepsi de birbirinden.
Onun adı Sita’dır,
Görseniz pek tatlıdır.
Evimize neşe saçar,
Köpek gördümü kaçar.
Bazen tembel, miskindir,
Paramı biriktirir, hep tasarruf yaparım,
Boşa yakmam ışığı çıkarken kapatırım.
Muslukları ben asla açık bırakmam,
Tasarruflu çocuğum; paramı çöpe atmam.
Annem de dikkat eder suyu güzel kullanır,
Kış mevsiminde portakal,
En sevdiğim meyvedir.
Mandalina, elma, muz;
Hepsi vitaminlidir.
İlkbaharda çilekler,
Ey benim gün ışığım,
Sevgili yavrucuğum.
Sen sakın hasta olma,
Ben yerine olurum.
Ben sana her zaman;
Öğlen vakti tavşanlar,
Güzel oyun kurmuşlar.
El ele tutuşarak,
Oynamışlar durmuşlar.
Afacan kirpi Kırpık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!