Serhat Kulu Şiirleri - Şair Serhat Kulu

Arkamdan gözyaşı döküp ağlamayın,
uçanda kuşlar haberim vermez
söyleyin anama ağlamasın
beklesede kanlı göleğim gelmez

mezarım başında ağıt yakmayın

Küfrediyorlar bize salya sümük
Sırf onlara benzemediğimiz için
Saldırıyorlar gül bahçelerimize
Kirli ayakları dolaşıyor emeğimiz üzerinde
Şimdi susuşlar haykırış
Şimdi kaçışlar inadına bir duruş

Seni sevmek ibadettir,
Bir Yezidinin güneşe olan aşkıdır...
Yahudinin gözyaşıdır ağlama duvarında...
İsa'nın gülümseyen suretidir,
Çarmıhtan son bakışıdır hayata...

Ağlayamam gözlerim dermansız
görüş günü nerdesin sevgili
prangalar dilsiz kitapsız
gör neyledi aşk beni

Birşeyler değişmeli artık,
Örneğin yıkılmalı kaleler
Katran katran gurur
Ve asılmalı inat
Yıkımım olmamalı kendim
Sen kendimsin kendimden yakınım

Bir yıldız daha kaydı,
yırtarak gecenin karanlığını...
Şimdi bir eski zaman eşkıyası,
vurulduğu yerde kaldı.
Failsiz bir çığlık bırakarak ardı sıra
bedeni paramparça,

Şimdi ufuklara takılı gözüm,
Gün batımı geçen gemileri seyre daldım
Nice okyanuslar var bizi ayıran
Ve binlerce mil ötedesin sen,
Geride neler bıraktığını bile bilmeden
Yokluğunun tarifin yok ki bende

Sesinde gülüşünü gördüm,
Ben düşerken bir yardan aşağıya
Sesinde gülüşünü gördüm,
Kanarken bedenim şah damarından;
Yitirdiğim bilincim değil sendin,
Gülüşünü gördüm diyorum gülüşünü

Bir kaleyi düşümde gördüm,
Cenneti yaşadım, cehennemi bildim.
Uçurumlara verdim bedenimi,
Hançerimin kınında saklıydı ömrüm.
Pervane oldum ateşe koştum,
Aşk ile şahrud oldum coştum

Şimdi tüm yargılarımı bıraktım bir kenara,
Sorulmazları soruyorum yüreğime
Üzerine yürüyorum benliğimin
Kelebeğin ateşe aşkı gibi;
yanacağımı bile bile gidiyorum,
kor alevler üstüne...