Beraberce yürüdük,arasından ağaçlarında,
Bilemedik yaprakların neden döküldüğünü.
Meğer hazan zamanıymış,
Geç anladık;
Düşen her yaprakla,bir aşkın daha öldüğünü.
Ya Medine'm ol benim;
Hicret etmezsem eğer sana,
Sor hesabını sensiz yılların,
Yapışıp da yakama.
Ya da gel Mekke'm ol;
Dönüşümü bekle,
Hani şeytan diyor ki diye,
Başlanır ya bazen cümleye.
Ben de ise,
Hep melek diyor;
Sev sev sev...
Merhamet,
İnsanın en güzel süsü.
Hepimizin kalbinde takılı,
Masum bir çocuk yüzü.
Bazı mesafeler,
Kendine has bir birimle ölçülmeli.
Mesela hasret metre.
En çok özlenen,
En uzakta sayılmalı.
Mesela diyorum,
Hani senle ben.
Mesela diyorum.
Gün batıyor,
Susuyorum.
Mesela...
Benim mevsimim olmadı hiç.
Ne yazı sevebildim adam akıllı,
Ne de doyasıya kara kışı.
Ne tutkundum bahara ölesiye.
Ne de eyvallahım vardı turuncu güze.
İsterdim ki ne kışa olsun vedam,
Bu böyle mi olmalıydı?
Aldığım her nefes,
İçimde mi kalmalıydı?
Durmalıydı zaman,
Günler donmalıydı.
Yazlar solmalı hep,
Her şeye bir isim koydum.
Her şeye bir bahane buldum.
Anlatamadım sadece,
Konuşamadım yokluğunu.
Sensizlik dilsizlikmiş...
Bir gün,
Aşkın lezzeti kalır,
Yüreğinin damaklarında.
Artık üzerine,
Su bile içemezsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!