Bunca şeyler yazdım da sanki adam mı oldum?
Yürek yoksa bedende,kuru odun bir koldum.
İşte böyledir hayat,
Kimi kör gider,
Kimi de topal.
Gel gör ki,
Bana da sensizlik düşmüş.
Yaşanmamış hayalleri,
Şiir diyerek yazsam,
Mısralara hayatım yağar.
Elimde bir paslı kürek,
Tüm ömür boyu kazsam,
O kabre ancak,yüreğim sığar.
Bir petrol yangını yüreğimde.
Ne su söndürür,
Ne köpük.
Okyanusları yutarda bu yangın,
Dayanamaz o bakışa,
Masum,serin,küçücük.
Tüm günahlarım silinir,sen gelince.
Bütün ayıplarım bir bir dökülür.
Nasıl doğmuşsa anamdan bu kalp,
Sen gelince ölsem,işte öyle gömülür.
Beklemek seni.
Bir ağacın yağmuru beklemesi gibi.
Hareketsiz ve çaresiz.
Ama dimdik ayakta.
Ya yağ toprağıma,
Hayata döneyim.
Bir başka insan olsaydım ben.
Mesela sen olsaydım.
Benden olan tüm çirkinlikler,
Tükenirdi birer birer bende.
Belki severdin o zaman,
Bu yeni beni sende.
Gece erken çöker bu şehirde,
Günler sensiz olunca.
Yolculuk görünür gönlüme,
Bakarım,inan kesmez gözüm,
Kopmaz bedenimden adımlar,
Yollar sensiz olunca.
Herkes biraz melektir,herkes biraz da şeytan.
Mühim olan son nefeste,kimdir Allahı anan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!