Çek ipimi cellat,bir tekme sandalyeye.
Elem yok öleceksem Allah diye diye.
Bir gün bir çocuk gördüm,
Gözleri deniz mavi,
Elleri kir bağlamış.
Çatlamış dudakları,
Saçları hiç taranmamış.
Eskimiş giysileri,
Aşk susturur bütün dilleri,
Yalnız kendisi konuşur.
Ya gel der,
Gel yeter ki sen,
Ben beklerim.
Ya da susar.
Aşk çok yakar dediler.
Olsun dedim;
Yokuşlarda boşa atarım.
Beni sana bölseler,
Kalanım sen olursun yine.
Çarpsalar seni bana,
Sağlamam bile sen.
Çıkarsalar seni senden,
Sonuç değişmez yine sensin,
Elbet kolay olmayacak ayrılık,
Elbet de biraz ağlayacaksın.
Ne bir kol,ne de mendil giderken,
Belli ki solgun bir yürek sallayacaksın.
Aşk;
Her dilde ayrı yazılır.
Ama aynı okunur.
Biraz okşar,öper,
Biraz kalbe dokunur.
Gözyaşının tuzu,
Gözleri neden yakmaz?
Ağlamak,
Yeterince acıttığı için mi?
Her şairin bir Ayten'i vardır,
Her şairin bir öyküsü.
Benim ki sessizlik,
Benim ki sensizlik,
Benim ki yokluğunun türküsü.
Ne yazayım şimdi,
Ne söyleyeyim ben.
Kapadım gözlerimi,
Henüz ölmeden.
Görecek ne var dedim başka,
Ama görülmeyecekler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!