Karanlığa sözüm geçse,
Hiç gitme diyeceğim.
Yeter ki sensizliğin izleri,
Gözüme görünmesin.
Sana ihtiyacım var diyemem,
Nasıl olsun?
İnsan kendinde olmayana,
İhtiyaç duyar.
Benim her yerimde,
Senden bir parça var.
Bir kuş kalktı bahçemde ki söğütten,
Onun bıraktığı dala,
Gitti yüreğim durdu.
Sordu; bahar mı mevsim?
Yaprakların dilleri tutuldu.
Ne şarkılar,ne şiirler kafidir seni anlatmaya,
Adının yanında tüm isimler anlamsız.
Hiç bir kalp dayanmaz seni saklamaya,
Yanar yanar da sönmez; ateşsiz ve dumansız.
Belki gelirsin diye sen,
Öyle sevmeli ki insan;
Bir elmas taş nasıl erimezse ateşte,
Küçük bir çizik bile atamazsa parlak yüzüne,
En sert metaller,
İşte öylesine sağlam olmalı.
Öyle sevmeli ki insan;
Sıradan biri olsaydım sıradan.
Hayatında hiç kötü anıları olmayan.
Biraz açlık belki,tüm kötü hatırası.
Belki üşümek,yakamadığı sobadan.
Bir insan olsaydım gayet sıradan.
Hani her gün yanından geçip gittiğiniz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!