Çocuklar büyüdükçe kirlenir biliyor musun?
Düşünsene biz sokak arasında gazozuna maç yapan, ip atlayan, saklambaç oynayan ve karşılık beklemeden sevmeyi bilen cocuklardık. Büyüdük ve kirlendik.
Üstünümüzdeki kirin bir çözümü hep oldu ama gönlümüzdeki lekenin izi hep kaldı.
O küçükken gözümüzden saçılan ışık varya... hah iste o ışık gittikçe söndü. Kimimiz hiç görmediğimiz insanların yüzümüzü görmek için taktığı bir altın parçası ile evli sayılırız. Hayalimizin çalınması yetmez ,köle pazarında satılmış gibi hiç tanımadınız bir adamın koynuna giri veririz. Aşkı sevdayı bilene ne acı bir andır o! Anlatmak için 29 harf yetmez. Anlamayana lafta anlatılmaz.
Ne tuhaf bir şeydir şu geçmişten medet ummak
Geçmiş işte söylenecek tek şey geçmiş olsun dur ancak.
Ve sonunda benimle yürüyebilecek kimse kalmadı.
Üzülüyorum aslında hepsi geride kaldı.
Oysa benimle yürümek o kadar kolaydı ki
Kim yorulursa sırtıma taşırdım.
Gitme demem
Kendi yalnızlığına yenik düşmem
Yamalı sevdalara
Hey âşık olduğunu sanan insan
Bende en az senin kadar suçluyum
Ve senin kadar hırsızım bu sevda da
Gitmeye yeltendi
Hükmünü giydiğim darağacın da
Son isteğimi benden önce toprağa bahşetti ve gitti.
Hangi kafesten uçarsa kuşlar
Hangi zincir kırılırsa gönülden
Biri özgürlüğüne kavuşur
Kalan hüküm giyer hayatı üstüne
Biri üzülür biri mutlu olur
Sen beni mutlu bil
İlk!
Kimin sonusun bilemem.
İlk!
Ben söyledim söylenebilecek bütün sevda sözcüklerini.
Kulağına
Bana İstanbul’u anlat
Masmavi bir mezarlıktan bahsetme ne olur
Yıkılmış hayalleri bile çalınmış insanlardan söz etme lütfen
Havanın suyun bedava olduğunu şiirlerle süsleyen şairlerin kinayeli söylemlerini hisseder gibiyim.
Bana İstanbul’u anlat
Hadi hayat bir aşk sipariş edelim en acıklısından
Gelen gideni aratmıştı çoktan
Aranılanda ya numarasını değiştirmişti ya da numaradan değişmişti!
Yeterince güvensizdik
Dik durmaya çalışıyorduk hepimiz
Bu güvensizlik kırmıştı dizlerimizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!