Serdar Kalkan Şiirleri - Şair Serdar Kalkan

Ufku dirilten bu hasret benim
İnancıma dirilen şah haydar
Şah ismail’in ensesinden inen bu direniş te benim
Sultan Selim’in karanlık hatırasından
Anadolu’ya sızan bindörtyüz yıllık inanç ışıltısı da benim
Kuyuda İsmail'in haykırışı, Pir Sulatan’ımın dirayeti

Bir bebeğin;
Henüz gelişen
Kasları olmak istiyorum
Bedeninde.

Yuvada ki;

Yılları alıp sırtıma
Düşsem yollara
Kaç han kabul eder beni

Yalnız başıma bu hayat yolunda
Kaç sevdaya gönlümü açabilirim

Sanırmısın yaşlarım gözümden akar
Böğrüme dökülüp köz-köz yakar
Gönlümden koparım dar ağacına
Sevdamı asan celladmısın sen

Niye ah edip sızlanıp durursun
Nice yiğitler zirvende vurursun
Varsın arşını kaplasın karlar
Kan gibi akan Munzur’um çağlasın

Rüzgarların esiyor, gözelerin kalmamış

Çınarların titredi toprakların kaydı
Çamların devrildi böğründe bu gece
Kabusların yansıdı düşlerde kaldı
Yellerin ile hırçınlaştın estin bu gece
......
Ağıtlar okundu toprağa ve göğe

Beni aldı götürdü yakın tarihin öbür yanına
İhya etti eski toprak insanları görünce ülkemin
Korkusuz kokan yiğit yüreğin emsalsizi
Senin adın söylenince Anadolu’m coştu içimde
Mertliği gördüm, geleceği gördüm mavişinde Kemal'im.

Dersim'de tan vakti, bir başka olur
Başka-başka öter bülbül, raks eder
Sazlar çalınır, aşklar kıyıya vurur
Deyişleri hasret kokuludur Munzur'umun
.....
Ovacık'ta güneş, bir başka doğar

'Ozan dili aşk dili
Sensiz olmazdı Hürdemi'
....
Cem ile dizildik
Nice deyişler çığırdık
kırklar makamına

Bu gece Dersim’de yağmura verdim kendimi,
Gözlerimde yağmur siğim-siğim.
Akıp gittim mayıs kokan sokaklarda.
Bu gece ben ve yağmur ne kadar da yorgunuz,
Yüreğimizde ağır bulutlar kapkara,
İkimizde ağlıyoruz.