Serdar Kalkan Şiirleri - Şair Serdar Kalkan

Karnı aç bebekler çığlıklara koşuyor
Dikenli tellere takılı boş tenekeler
Tıkırdadıkça ürperti veriyor bedenlere
Takılıyor ayaklarına dikenli teller
Bebeklerine uzanan annelerin

Bedenimle
Parçalandım denizlere

Unutmak istedim
yaşadıklarımın
Ufku olmayan

Sakın bu gece bir yerlere gitme
Sana gökteki yıldızları indireceğim
Gökyüzünün karanlığını bir kadehte
Yıldızlarını başka bir kadehte sunacağım
Karanlığın dolusu kadehi içtiğinde geleceğini
Yıldızların dolusu kadehini içtiğinde mutluluğu

Bir buruk hasret dağarcığında
Buruk olan bir direniş
Kahpe faklarında sahte bir dövüş
Değere uzanan eller kirli ve ağır
Yoksulca bakan gözler masum
Titrekçe uzanan bedenler yaşlı

Sırma saçlı bir genç kız
Puslu otel odalarından
Şehre koyuverdi
Kendini

Gecenin dolunayında

Cennet yüzlü güzel pirim
Meylin geçti yok haberim
Sende olmuş bin nazarım
Canım senin, yolum senin

Senden aldım İlmi cananım

Adımın önünde adın yazılıydı
Resmimin yanında resmin asılıydı
Sabrım sabıkalı sevdam azılıydı
İstemiyorum seni çık hayatımdan

Ne verdin sen bana acıdan başka

Kör kelebekler
Çift askılı cenderelerle
Gönlü yitik aşkımı izlerdi
Dilediklerimi
Işıklara fısıldarlardı
Yinede seni bana getirmezdi

Parçalanmış nasırlı ayaklarımla
Sevdana yürüdüm
Patika yollarda boğuştu dizlerim
Sana varmak isteyen bedenim
Seni görmek isteyen gözlerimde
Yaşlar olup yüreğime sızıyordu

Yaşam dolu gözlerin
Işığın yağmurda
Islandığını gördü mü

Ya da;
Etli dudaklarında