Serçeler göçe dayanmaz Şiiri - Salih Sezgen

Kimse duymadan süzülüyor kar.
Ağaçların arasından bir sedef çağlayanı.
Rüzgar çok uzak tepelerden uğulduyor,
Ağaçlar, dallarında görünmez bir
yağmur sancağı altında hışırdıyor.
Bu kış gecelerinde yüreğim en hazin sesle inliyor.
Bir parça bende kalmanla mürekebim yıllar örüyor yalnızlığa.
Bak sevgili serçelerde gitmedi.Serçeler göçe dayanmaz ne kadar zorlansada sılasında..
Oysa sende serçe kadar masum serçe kadar mahzundun gözümde.
Yaşadığımız her şeyi bir rüya gibi hatırlayacağım şimdi.yağmurların içinde yalnız,
Önümdeki fenerlerin donuk ışığıyla hatırlayacağım.
Oysa ne çok hasrettim seninle konuşmaya,
anlatmaya anlatılmaya...
Yoksun işte.
Yüreğim birçare en hazin duygularla inliyor şimdi,
Karanlıklardan şiirler topluyorum yokluğuna,
Oysa ne çok isterdim sana bahar şiirleri okumayı,seni anlamayı anlaşılmayı.
Gelseydin fikrim sislenmeden,yüreğim solmadan.
Bir düş sedasında ekiyorum göğsüme sedeften çiçekleri.
Yoksun işte
Mutluluktu ki varlığın ömrümden geldi geçti.