Şenol Şener Şiirleri - Şair Şenol Şener

Bozok ellerinin yiğit evladı
Söyler ciğerleri, ezer Tatlıtürk
Bozlaklarda geçer her daim adı
Sıralar ard arda, dizer Tatlıtürk

Bir gönül dostudur, yoktur kibiri

Karlı dağlar sarmış dört bir yanını
Kim döktü gözünün, yaşını Leylim
Hangi namert sıktı senin canını
İndirme o güzel, başını Leylim

Sen de bir kötüye düşmüşsün belli

Seni bilmez hiç kapına gelmeyen
Uzak duran yollar seni ne bilsin
Yaşadığın yerde senle olmayan
Ayrı duran kullar seni ne bilsin

Bize hep uzaktı bahçeler bağlar

Haksızlığı, nasıl etsem, ifade
Yetimin malını, çalanlar gördüm
Hitabı güçlüdür, sözler ziyade
İçinde kırk türlü, yalanlar gördüm

Benlik hırkasını, sırta giyerek

Gücümüz tükendi çaresiz kaldık
Ne olur ALLAH'ım ver rahmetini
Milletçe bir olup sana yalvardık
Ne olur ALLAH'ım ver rahmetini

Bu felaket bizi perişan etti

Adına türküleri, yaktırıp da söyleten
Şiirleri yazdıran, ahu gözlüm nerdesin
Aşk acısı çektirip, inim inim inleten
Ruha sevgi sızdıran, melek yüzlüm nerdesin?

Sevda nedir bilmezdim, onu bana yaşattın

Bir varmış bir yokmuş diye başlayan
Masalların şimdi nerede annem
İçimize tutku ile işleyen
Söylediğin türkü, nerede annem

Yatarken mırıldandığın ninniler

Şu yüce dağlara vurdum kendimi
Söyleyin ben daha nere gideyim
Fani dünya ile yordum beynimi
Aklımın kaldığı yere gideyim

Düşünemez oldu çilekeş başım

Yürek dayanmıyor artık bitirin
Oğlumu kızımı bana getirin
Gelip yanı başıma da oturun
Söyleyin hasretlik nereye kadar

Nereye kadar bu nereye kadar

Yanar durur yürek, kimse bilmiyor
Sen bu canı sensiz, yaşar mı sandın ?
Gözlerim hep yaşlı şimdi gülmüyor
Bu gönülü sensiz coşar mı sandın?

Ak ömrümü yar çevirme karaya