Senle Bıraktıklarımı İstiyorum

Sözlerim vardı ya... sil hepsini
Ve insanlığımdan bana kalan ne varsa bırak artık bana
Çocuksu melodilerimle çaldığım mızıkamı senle bıraktım
Kaç şehir gördük kaç hileli sözcük...
Ben mi yıkılacaktım bunlara, neyle savaşıyoruz?
Senle bıraktıklarımı istiyorum
Bak İstanbul’uma ramazan ayı çadırını açmış
Gene kudsiyetli geceleri eliyorum birer birer
Şimdi ellerini aç yalınsız
Kifayetsiz laflar etmeyeceğim korkma
Senle bıraktıklarımı istiyorum o kadar
Önceleri ağaçlar vardı bir vaktin sonsuz umudu
Can bulan dünyayı yorumlayarak sevmek
Ve var olan hayatın içinde toz zerresi olmanın keyfiyeti vardı
Senle son buldular ne gam
Her çiçeği dolaşan bir bal arısı değilim ki
Özünden bir bal çıkarayım sararmış narçiçeğim

Mutluluğu sensizlik getiriyor ne dram
Ve seviyorum bunu bir kobay gibi
Deniyorum sensizliği ve yanıla yanıla buluyorum
Sen iyisi mi arkanı dön ve git herşeyinle
Ama unutma senle bıraktıklarımı istiyorum