bir mavi deniz gibi yüzüne
dokunabilmek için
serseri bir bulut olsam
iklimler benim olur
saçlarından nuha bir yolculuk
kıyı kıyı sesinde arasam
o müthiş tufanın serinliğini
sen, dudakları kan kızılı
teni bir ibadet yeri
sen Havvanın öz kardeşisin
ben her dilde kaburga kemiğin
konuş benimle sevgilim
sessiz kıvrılıyor dağlar,ovalar
yağmursuz gibiyim,bulut desen değilim
bir gecelik yıldız gibi kederli
sensiz her damarın kesik yeriyim
her sabah açılınca gözlerim semaya
serpilince havaya kokun
ikimiz oluyorum
sonra yol oluyorum karşı denizde
seni uğurluyorum karşılamalara
sana yolcuyum
derinin rengiyle boyanıyorum
seninle başlıyorum
okumayı sökmeye titrek dudaklarla
seninle dolup taşıyorum okyanuslara
kendi ana dilimde
bir sözcük olsam
uçup gelsem yaşadığın öykülere
yaslasam göğsüne
başımın en ağrıyan yerini
hiç çıkmasam gözlerinin kuyusundan
bir yusuf gibi...
öylece kalsam,boğulsam
Pİ TANEME...
Edip ÇakıKayıt Tarihi : 10.7.2009 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!