Seni sevmeye geleceğim..

Seni Sevmeye Geleceğim
(Bir Mektup)

Sevgilim,

İzin verirsen…
Seni sevmeye geleceğim.
Ne bir söze, ne bir bahaneye sığınmadan…
Yalnızca kalbimin yönünü izleyerek,
yalnızca sana doğru yürüyerek.
Belki yağmur yağacak, yollar sessiz olacak,
ama ben biliyorum — her damla, her sessizlik seni anlatacak bana.

Gelmek diyorum, öyle kolay bir geliş değil bu.
Bir insanın geçmişini, korkularını, kırılmış yanlarını geride bırakıp
sadece bir kalbe sığınmak kolay mı sanırsın?
Ama senin adın geçince yüreğimde,
her şeyin anlamı değişiyor.
O yüzden izin verirsen,
yorgunluğumu, kırıklığımı, özlemimi toplayıp
sana geleceğim…

Otururuz sonra,
karşılıklı aşkı içeriz, kadeh kadeh.
Bir bakışın yeter olur, söz gerekmez.
Sen susarsın, ben susarım, ama kalpler konuşur o anda.
Belki bir şiir yazarım gözlerine —
kelimeler dökülür ellerimden,
her biri senin bakışından doğar.
Dizeler birleşir, adın olur,
ve ben farkına bile varmadan seni mısralarımda yaşatırım.

Unuturuz her şeyi, herkesi.
Ne dünü kalır, ne yarını.
Zaman, ikimizin arasındaki nefes kadar olur.
Gurbetin özlemiyle sarılırız,
bir bakışla uzakları yakın ederiz.
Belki aynı şehirde olmayız,
ama aynı duyguda buluşuruz.
Ve o an, mesafeler bile anlamını yitirir.

Seni sevmek bir yolculuk gibi.
Her durağında biraz daha eksiliyorum, ama biraz daha tamamlanıyorum da.
Doyulmaz seni sevmelere…
Ne kadar içsem, yine de yetmiyor.
Kalbim hep “bir yudum daha” diyor,
senin adınla çarpıyor yeniden.
Ama biz, kanar gibi yaparız.
Çünkü biliriz; aşk bazen sızıdır, bazen merhemdir.
Bazen can yakar, bazen can olur.
Ve biz, o acının bile kıymetini biliriz.

İzin verirsen, aşkı yaşamaya geleceğim.
Korkmadan, kaçmadan, saklanmadan.
Sadece ellerini tutmak için,
yüreğini duymak, gözlerinde kaybolmak için.
Ne vaatlerle, ne yeminlerle değil;
sadece “sen” olduğun için.

Bir heceden bir roman yazılır mı bilmem…
Ama ben inanıyorum,
senin bir gülüşünden bir ömürlük hikâye çıkar.
Her cümlenin sonunda senin adın olur,
her noktada kalbimin izi.
Elalem görsün isterim,
bir insan bir kalpten nasıl yeniden doğar,
bir sevda nasıl baştan yazılır…

Sen yeter ki izin ver,
ben seni sevmeye geleceğim.
Sessizce, ürkekçe, ama bütün yüreğimle.
Belki fark etmezsin ilk başta,
ama bir sabah, adını anarken bulacaksın beni dualarında.
O zaman anlayacaksın,
ben çoktan gelmişim sana…

Ve o zaman diyeceğim kendime:
“İşte, bir heceden bir roman böyle yazılır.”

@dsız..
@dressiz mektuplar✍️✍️✍️

06 Kasım 2025