Seni, Sensizliğinle de

Seni, sensizliğinle de sevmiştim
Tüm benliğimle mutlu olmuştm
Sonunda neler olacağını hiç düşünmemiştim
Sonrasında bitmeyen bir acı
Yerinde olmayan bir sancı
Yersiz ve zamansız bir kayıkçı
Sensiz ve anlamsız bir kağıtçı
Her şeye rağmen bir inatçı
Yolunu kaybetmiş bir gezgin
Gözlerinde dolaşan bir yelgin
Severadım koşan bir kalp
İçinde kök salmış bir sevda
Kör olmuş, evin yolunu unutmuş bir mefta
Ya da unutmayı dilemiş
Sonunda eve dönememiş
Her şeyi anlatamamış
Kelimeler yetmemiş
Her şey'ine mağlup olmuş
Sahip oldukları yetmemiş
Hiçbir şeyi kalmayınca
İpleri eline almış, Boynuna dolamış
Adını yazmış duvarlara, Seni dökmüş anılarına
İpleri zincilerine dönüşmüş, Esiri olmuş
Varoluşuna seni koymuş
Düşünce her şeyi kaybolmuş
Düşününce, her şeyi, hiçbir şeyi olmuş
İstemsizce olunca, kaybolan kendisi olmuş
Bir şeyi olmayınca, bir hikaye olmuş
Bir şiir, bir geçmiş zaman olmuş