Sonrasını hiç düşünmeden bir bağlanıştı. Körü körüne sonuna kadar gitmek isteğiyle, yıllar öncesinin unutulmuş hislerinin uyanışıyla… Bilerek lades olmayı isteyecek kadar, sessizce akıp giden günlerin geçmezliğine inat edercesine. Oysa sensizlik diye bir hastalık vardı tedavisi henüz bulunmayan, panzehirinin sende olduğu içine kimsesizliğin dolduğu… Sensizdi bağlanışım, sensizliğeydi yakarışım.
Hani sen şiir seversin ya…
Ya şiiri yazanı da azıcık sevseydin…
Bundandır içinde sen geçen tüm şiirlereydi düşmanlığım ve içlerinden seni çıkartıp yazmaya çabalayışlarım. Her seferinde senin duvarlarının önüne yıkılışlarım. Böyle bağlı olup, böyle ayrı kalmanın karşısında…
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta