Beni seviyor mu? Sevmiyor mu? Bilmem. Bunu sormamda... Bildiğim tek şey benim onu sevmiş olmamdır. Onunla yâda onsuz. Bir bedeni değil, bir yüreği bilirim. Yüreği güzel olmayanın bedenini neyleyim. Nasıl ki gözler kalbin aynasıdır. Onunda yüreği güzel olsun, gözlerinden yansıyan... Kendime bile itiraf edemediklerimin içine seni nasıl sokabilirdim. Sen gizli yanım, sessiz anılarım. Seni severken, sensizliği nasıl doldurabilirdim. Böyle bir bulmacanın içine, cevapları olmayan sorularla yaşanıyorsun. Yaşanması gerektiği kadarıyla...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta