Sen Yoksun Şiiri - Halil Kumcu

Sen yanımda yoksan eğer,
Apansız bir korku saplanıyor soluğuma bilfiil.
Üstüm başım karalar bağlıyor,
Boğuluyorum, elimde değil.

Neylesem, nereye gitsem sen yoksan,
Kara trenler kalkar yüreğimden üst üste.
Ayaklarımın dermanı kesilir,
Tedirginim, huzursuzum bugün de işte.

Alışmak ağır geliyor dilimdeki kelimelere,
Hiçbir şeyin tadı tuzu yok.
Yaşamak bu değil,
Böyle bir şey yok.

Her yer karanlık sen uzaktayken,
Gözümün feri yok.
Bu kalp sağır,
En kötüsü de vakit yok.

Bir türlü bulamıyorum neredesin,
Kâbuslarımı karabasanlar basıyor.
Sonra da beyhude beklemenin korkusu,
Bir düş kırıklığı daha ıstırap oluyor.

Sen yoksan bu nefes ağır geliyor,
Sen yaranın ta kendisisin.
Of! Yine her şeyi sen görüyorum,
Hangi mevsimdesin, ne zaman geleceksin?

Bütün pencereler hiçliğe açılıyor,
Kahrolsun sensizlikte bu yokluk.
Seni istiyorum, anlasana,
Bu âlemde senin gibisi yok.

Mesafeleri aşmaya takatim yok,
Her günüme küflü hançer gibi iniyorsun.
Yokluğun, cehennemin en kuytu köşesi,
Ölü yaşıyorum, gel artık gel ne olursun.

Gözyaşlarım çarpıyor bir birine,
Kara topraklar bindikçe biniyor üstüme.
Sesime seni çok sevdiğimi yazıyorum sürekli,
Gel artık, geceler haram oldu gündüzlerime.

Dünyanın bir anlamı kalmadı,
Mendilde yazılan ismin göğsümü dağlıyor.
Hasretinin çölünde kayboldum,
Ne yapsam, ne etsem sensiz olmuyor.

Olmuyor işte, bir türlü olmuyor,
İçimde yer çatlıyor, gök patlıyor.
Hiçbir şey olmayınca,
Deli gönlüm seni yedi kat arşta arıyor.

Hakkında şikâyetim var ki,
Sensizlik yerden yere vuruyor.
Göçmen kuşlar döndü,
Ölüm döşeğinde gözlerim seni arıyor.

Tek başıma başladığım ebediyette belli ki,
Okunan salalarla toprağa gömülüyorum.
Öyle bir eksiklik ki bu,
Damarlarıma kadar hissediyorum.

Sonsuza kadar sürecek o tarifsiz çaresizlik,
Varsa yoksa o gönlümü çelen şey,
Kolum kanadım kırık ey.

Dert etmiyorum geride kalan hiçbir şeyi,
Umrunda da değil neden hala acıtıyorsun.
Dayanılmaz olan tek şey bu,
Yarım kusurlu bırakarak kanatmaya devam ediyorsun.

8 Aralık 2023 / Çarşamba / Ankara