Sen...
Sen sefîtler sefîti, göğe serilmiş güneş,
Sen bahara yoldaşsın siyahtaki umutsun.
Sen melekler gibi hür, zindanıma bir kardeş!
Sen nazlanmış çocuksun, canı yanan huzursun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
