Sen Uyumaya Devam Et Çocuk

Sen uyumaya devam et çocuk!
Vicdanlar uyumuş az mı?
Deniz parkında bir oyunluk canın,
Perdelendi insanlık sirkinde ölü anın.
Zengin sofralarda anıldı açlığın.
Tutuldu lüks mabetlerde iki günlük yasın.

Sen uyumana devam et çocuk!
Söndü beyaz ırkın kanlı elleriyle ocağın.
Kumlardan yapılı döşeğinde.
Tuzlu mama yutmuş minnacık bedenin.
Ölümsüzlüğün derin uykusunda.
Kapanıvermiş masum gözlerin.

Avuçlarının arasından uçuvermiş hayallerin.
Katran parasına kurban edilmiş bir lokmacık canın.
Ortadan kırılıvermiş umudun yüklü gemin.

Hüviyetinde yazılıysa İslam.
Kara lekesisin beyaz toprağın.
Anlamsız artı,eksi rakam ederin.
Boy ölçemezsin ecnebiyle,
Gözlerinde kölesin.

Git buralardan çocuk!
Kanın su,canın içinde yüzen hiçlik.
Ademoğlu çözümlenemeyen bilinmezlik.

Ölüm korkusu olmadan,
Uçuver uçsuz bucaksız alemin semasında.
Gez dolaş eşsiz cennet bahçelerinde.
Kevser’in soğuk suyundan içiver kana kana.
Ninniler söylesin melekler sana.
Süt kokan dudaklarından,
Gülücükler dökülsün dört bir yana.

Git buralardan çocuk!
İnsanlığın kokmadığı topraklardan,
Vicdanların şeytana satıldığı gönüllerden.
Git buralardan çocuk! Arkana bakmadan git.
27.10.2015