Sen Gerek Bana Şiiri - Yaşar Püllü

Ayşenur Yazıcı hanımın
Eğreti Gelin şiirinden sonra yazıldı...

(1)
Yasal Minibüsler keserdi yollarımı
Sesimi telergüler
Dağlı kederler dolardı yüreğime
Sesine saklanırdım geceleri
Ellerin can ellerin
Kınalı ellerinde yetmezdi
Hep bu yüzden
Dağlara güvenirdim akşam olunca
Ve toprak kokardı anam
Ben kendimle yüzleşirken
Kan sızardı koynumdan
İçim dışım bir
Kana inat
Gökyüzü kusardım
Ülkemin uçurumlarından

2
Aşk ellerinde miydi
Ellerin mi aşk
Bilebilseydim
Vurulmazdım
En azından
Kendi sınırlarımdan çıkmazdım
Şimdi böyle paramparçaysam
Solucan gibi
Yaralıysam
Yokluğundan

Bu uzun yolculuklar
Ve arayıpta zor bulduklarım
Hepsi senin parçaların
Öğretip unuttuklarından

Mesela şu sazım
Dertleşelim diye çağırsam
Bir gecelik ömrü var
Sonrası isyan
Sonrası karabasan

Yani attığım her adım
Senden sonra
Korkak gölgesine
Oysa
Aşkta da yenilmeyi ağırlamalı insan
Velhasıl can suyum
Ağrıma giden
Vurulsam tenha bir yerde
Ne ağlayan olacak ardımdan
Ne de yas tutan

3
Barışamam kendimle can
Öldürdüm öldürmek isteyenleri beni
Katil ellerim
Yatağını delen ırmak gibiyim
İşkencedeyim
Elektriksiz bir iskemleyim
Öksüzüm yokluğuna
Boş bir yerdeyim
Hiçbir yerde

Yani bu kökü zehirli bir su
Yılanlar içer
Kelepçeli ve terli
Sen geçersin
Ben boşuna özlerim seni

4
Gece düşer üzerime
Çapraz fişekler
Yıldızlara asılı gülmelerin
Penceremde pusuda
Ben gölgeme küserim
İnce bir sızı düşer sonra
Kırbaçlanmış buğdayından ülkemin
Yerli mali sevdalar anlat
Şimşekler düşsün şakaklarıma
Yetim kaldı düşlerimde eğreti gelinler
Ve gelinlikleri
Sen gerek bana