Sen Ey Kumral Meleğim Şiiri - Müslüm Bayram

Kayıp hatıraların kilitlenmiş sürgüsü
Göç eylemiş zamanın kırık çekmecesiyim
Sayıp mektuplarını saçlarının örgüsü
Kabuk tutmuş yaranın sancısı hecesiyim.

Arama adım sorma yazık etme kendine
Vurma paslı hançeri damıtma kanı yine
Yağmurlaşır bulutlar taşar sığmaz bendine
Kınına gerdan kılmam yıldızlar gecesiyim.

Dindir acılarını bu diyarlar ben garip
Uzak tutkularının yüreğine taş sarıp
Anka’nın yakarışı kanatlarını serip
Kafdağı'n gizeminde elmaslar nicesiyim.

Volkanı sönmüş aşkın dağıtma küllerini
Mazilerin tufanı kırılmış dallarını
Üzümünü dökmeyen yaprağın allarını
Parelermiş ocağın is tutmuş bacasıyım.

Sen ey kumral meleğim sürgünüm gözlerine
Ruhumuzun hamuru karılır özlerine
Mayalanır güneşin ay doğar yüzlerine
Fırınlanır ozanın emeğin yücesiyim.