Ölsem, toprağa düşsem,
Kalbimde gül olur, yaşarsın.
Mezar taşındaki mermerde,
Gözümden düşen her damlasın.
Ayağın acır, kalbim üşür,
Diken yarasında buluşuruz.
Âşık da benim, maşuk da ben,
Dalından düşer, toprakta buluşuruz.
Kokun kalır elimde,
Bir de gülüşün.
Bir seher rüzgârı eser,
Hayal belki de düşsün.
Korkarım çabuk solmandan,
Küller küle karışır elbet.
İşte tam buraya yazdım,
Sen bensin, ben de sen ilelebet.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Sevda, bir toprakla buluşan tohum gibi; solsa da kökleri kalbinde hep yeşerir."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!